Fasta

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Fasta eða föstuhald felst í því að neita sér um suman eða allan mat í lengri eða skemmri tíma. Hún getur verið gerð til heilsubótar, en í trúarbrögðum er hún yfirleitt gerð í yfirbótarskyni.

Kristni[breyta | breyta frumkóða]

Föstuhald er ekki með einu móti í kristnum sið, á seinni árum einna mest í orþódox kirkjum, meðan ýmsar kirkjudeildir gera engar kröfur um föstuhald. Meðal annars er að þessu vikið í Matteusarguðspjalli 9.15, Markúsarguðspjalli 2.20 og Lúkasarguðspjalli 5.35.

Bahá'í[breyta | breyta frumkóða]

Bahá'íar fasta frá sólarupprás til sólseturs í 19 daga í mánuðinum ʻAlaʼ ( 1 eða 2 mars – 19 eða 20 mars). Bahá'íar sem eru mjög norðarlega eða sunnarlega, þar á meðal Íslendingar, meiga fasta frá sex að morgni til sex á kvöldin.

Skylt efni[breyta | breyta frumkóða]