Fjallölur

Fjallölur
	;
Vísindaleg flokkun
Ríki:	Jurtaríki (Plantae);
Fylking:	Dulfrævingar (Magnoliophyta);
Flokkur:	Tvíkímblöðungar (Magnoliopsida);
Ættbálkur:	Beykibálkur (Fagales);
Ætt:	Birkiætt (Betulaceae);
Ættkvísl:	Elri (Alnus);
Tegund:	A. maximowiczii ;
Tvínefni
	Alnus maximowiczii ; Callier
Samheiti
	Alnus crispa subsp. maximowiczii (Callier) Hultén; Alnaster crispus subsp. maximowiczii (Callier) Murai; Alnaster crispus var. maximowiczii (Callier) Murai; Duschekia maximowiczii (Callier) Pouzar; Alnaster maximowiczii (Callier) Czerep.; Alnus viridis subsp. maximowiczii (Callier) D.Löve; Alnus fruticosa var. sachalinensis Koidz.; Alnus alnobetula subvar. sachalinensis (Koidz.) Makino & Nemoto; Alnus maximowiczii var. sachalinensis (Koidz.) Nemoto; Alnus crispa var. sachalinensis (Koidz.) H.Hara; Alnaster crispus var. sachalinensis (Koidz.) Murai;

Fjallölur, fræðiheiti Alnus maximowiczii,^[1]^[2]^[3] er elritegund ættuð frá Japan, Kóreu, og austast í Rússlandi (Sakhalin, Primorye, Khabarovsk, Kúrileyjar).^[4]^[5]^[6]

Útbreiðsla og búsvæði[breyta | breyta frumkóða]

Útbreiðslusvæði tegundarinnar er austast í Rússlandi; Sakhalin, Primorye, Shantar-eyjar, Kúrileyjar (Shikotan, Kunashir, Iturup, Simushir)^[7], Japan^[8] og Kóreuskaga^[9].

Hann vex á bökkum áa og lækja, nálægt sjó. Austast í Rússlandi er hann frá Kievka-á til vatnasvæðis Uda-ár. Hann vex ýmist stakur eða í þykknum í rökum jarðvegi. Hann vex helst upp í hálendi þar sem hann er í skjóli dala. Stundum vex hann með runnafuru á fjallatoppum þar sem hann verður jarðlægur. Á Kúrileyjum er hann undirgróður í steinbjarkarskógum, í lægðum og hlíðum.

Lýsing[breyta | breyta frumkóða]

Runni eða tré að 10m hæð. Börkurinn er grár, með nær kringlóttum loftaugum; ungar greinar eru ljósbrúnar með fjölda mjög mjórra loftauga.

Brumin eru sessile, 1-1.3 cm löng. Blöðin eru breiðegglaga, 7-10 sm löng, 7-8 sm breið, með breiðum oft hjartalaga grunni, fíntennt.

Könglarnir eru 1,5-2 sm langir, á stuttum stilk. Fræin eru með vængjum.

Blómstrar í maí - júní.

Ytri tenglar[breyta | breyta frumkóða]

Plants for a Future Geymt 20 ágúst 2017 í Wayback Machine

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

↑ C.K.Schneider, 1904 In: Ill. Handb. Laubholzk. 1: 122
↑ WCSP: World Checklist of Selected Plant Families
↑ English Names for Korean Native Plants (PDF). Pocheon: Korea National Arboretum. 2015. bls. 349. ISBN 978-89-97450-98-5. Afrit af upprunalegu (PDF) geymt þann 25. maí 2017. Sótt 25. janúar 2016 – gegnum Korea Forest Service.
↑ Kew World Checklist of Selected Plant Families
↑ Bailey, L.H. & E.Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, New York
↑ „Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2014 Annual Checklist“. Species 2000: Reading, UK. 2014.
↑ Воробьёв Д. П., Ворошилов В. Н., Гурзенков Н. Н., Доронина Ю. А., Егорова Е. М., Нечаева Т. И., Пробатова Н. С., Толмачёв А. И., Черняева А. М. (1974). Определитель высших растений Сахалина и Курильских островов. Л.: Наука. Ответ. ред. Толмачёв А. И. bls. 143.
↑ Соколов С. Я., Связева О. А., Кубли В. А. (1977). „Том 1. Тиссовые — Кирказоновые“. Ареалы деревьев и кустарников СССР. Л.: Наука. bls. 105–106.
↑ По данным сайта GRIN (см. карточку растения).

Þessi líffræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.

[C132-1] C.K.Schneider, 1904 In: Ill. Handb. Laubholzk. 1: 122

[source-2] WCSP: World Checklist of Selected Plant Families

[3] English Names for Korean Native Plants (PDF). Pocheon: Korea National Arboretum. 2015. bls. 349. ISBN 978-89-97450-98-5. Afrit af upprunalegu (PDF) geymt þann 25. maí 2017. Sótt 25. janúar 2016 – gegnum Korea Forest Service.

[lkllklklklklklklk-4] Kew World Checklist of Selected Plant Families

[5] Bailey, L.H. & E.Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, New York

[COL-6] „Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2014 Annual Checklist“. Species 2000: Reading, UK. 2014.

[7] Воробьёв Д. П., Ворошилов В. Н., Гурзенков Н. Н., Доронина Ю. А., Егорова Е. М., Нечаева Т. И., Пробатова Н. С., Толмачёв А. И., Черняева А. М. (1974). Определитель высших растений Сахалина и Курильских островов. Л.: Наука. Ответ. ред. Толмачёв А. И. bls. 143.

[ареал-8] Соколов С. Я., Связева О. А., Кубли В. А. (1977). „Том 1. Тиссовые — Кирказоновые“. Ареалы деревьев и кустарников СССР. Л.: Наука. bls. 105–106.

[GRIN-9] По данным сайта GRIN (см. карточку растения).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]