Eiríksfjörður

Eiríksfjörður

Eríksfjörður var það nafn sem hinir norrænu Grænlendingar gáfu firðinum sem í dag heitir Tunulliarfik á grænlensku. Fjörðurinn er í Kujalleq sveitarfélaginu á Suður-Grænlandi.

Eiríksfjörður er í raun norðurhluti mjög langs fjarðar, fyrir sunnan Narsaq er hann kallaður Skovfjord. Eiríksfjörður er um 60 km langur. Fjörðurinn er allur mjög djúpur, allt að 300 metra dýpi þar sem hann er dýptstur. Há fjöll rísa beggja vegna fjarðarins, mörg þeirra í yfir 1.000 m hæð. Hæst þeirra er Illerfissalik, sem nefnt var Búrfell af norrænu Grænlendingunum, er það 1752 m hátt.

Byggðir

Nokkrar litlar byggðir eru við  Eiríksfjörðinn. Narsarsuaq og Brattahlíð, sem heitir á grænlensku Qassiarsuk, eru sitt hvoru megin við fjörðinn nálægt botni hans. Suðaustan við fjörðinn liggur Qaqortoq skaginn, þar sem Vatnahverfið var í norrænu byggðinni.

Grænlenskar kindur. Sauðféstofninn á Grænlandi er að mestu frá Íslandi en einnig frá Færeyjum

Syðst á Narsaq-skaganum, vestan við fjörðinn, er gróðursælt láglendi með talsverðum landbúnaði og þar er aðal sauðfjárrækt á Grænlandi.[1]  Engin byggð er sunnan við Narsaq í firðinum.[2]

Norrænir Grænlendingar

Fjörðurinn var eitt þéttbýlasta svæði norrænna grænlendinga og var miðstöð Eystribyggðar og jafnframt með fyrstu svæðum sem byggð voru við landnám árið 985 samkvæmt Íslendingasögum.

Í Eiríks sögu rauða segir meðal annars:

“Sigldi Eiríkur á haf undan Snæfellsjökli og kom utan að jökli þeim er Bláserkur heitir. Hann fór þaðan suður að leita ef þar væri byggjanda.

Hann var hinn fyrsta vetur í Eiríkseyju, nær miðri hinni vestri byggðinni. Um vorið eftir fór hann til Eiríksfjarðar og tók sér þar bústað.”[3]

Og í Landnámabók segir: “Eiríkur nam síðan Eiríksfjörð og bjó í Brattahlíð”[4]

Heimildir

• Grønlands forhistorie, red. Hans Christian Gulløv, Gyldendal 2005, ISBN 87-02-01724-5
• Á hjara veraldar, Guðmundur J. Guðmundsson, Sögufélagið, 2005, ISBN 9979-9636-8-9

Tengill

• Er Brattahlíð ranglega staðsett?; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1999