Trafakefli

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Finnsk trafakefli frá 1751
Trafakefli frá Þrændalögum í Noregi.
Norskt trafakefli frá 1861
Gotneskt trafakefli frá 1692

Trafakefli er áhald sem notað var til að strauja og slétta þvott (tröf). Trafakeflin voru tvö saman og var undirkeflið var sívalningur sem tröfin voru undin upp á, en með yfirkeflið sem var þjöl eða viðarstykki, slétt að neðan var velt fram og aftur á sléttu borði þangað til þvotturinn var orðinn sléttur. Það tíðkaðist að menn gáfu heitkonum sínum trafakefli í tryggðapant og voru þau þá skrautleg, oft með miklum útskurði.

Norsk kona vefur blaut föt um trafastokkinn, minnstu klæðisplöggin innst og stærri utar Norsk Folkemuseum 1962
Með hægri hönd á handfangi og vinstri hönd á fjölinni er trafakefli pressað á móti sívalningnum og velt fram og aftur. Norsk Folkemuseum1962

Trafakefli voru fyrst einföld að gerð. Á 17. öld var farið að útbúa skreytt trafakefli. Trafakefli varð eftir það ekki eingöngu tæki til að slétta þvott heldur einnig gjöf sem menn færðu tilvonandi brúðum, þau urðu vinsæl sem trúlofunargjafir.

Heimildir[breyta | breyta frumkóða]