Skaftá

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Skaftá
Skaftá og Eldhraun
Skaftá og Eldhraun
Uppspretta Skaftárjökull
Árós sunnan við Kirkjubæjarklaustur
Lengd 115 km
Hnit 63°39′50″N 17°48′00″V / 63.6639°N 17.8°V / 63.6639; -17.8
Ósar Skaftár.

Skaftá er jökulá í Vestur-Skaftafellssýslu á suðurhluta Íslands. Lengd hennar frá upptökum til ósa eru um 115 kílómetrar. Skaftá er blönduð á, jökulá með lindaráhrifum [1]. Upptök hennar eru í tveimur kötlum í Skaftárjökli, svokölluðum Skaftárkötlum en þar eru jarðhitasvæði undir jökulísnum. Skaftá liðast um hálendið sunnan við Langasjó og niður á milli hinna miklu eldstöðva Lakagíga og Eldgjár. Eftir Skaftárdalnum hlykkjast áin niður á láglendið og rennur sunnan við þorpið Kirkjubæjarklaustur á leið sinni til sjávar. Jökulhlaup eru tíð í Skaftá en þau eiga upptök sín í Skaftárkötlum.[2].

Skaftá og Skaftáreldahraun þóttu miklir farartálmar á árum áður. Samgöngur í þessum sveitum breyttust lítið frá því á landnámsöld allt fram á þriðja tug síðustu aldar á meðan hestar voru einu farartæki á landi. Meðan engar ár voru brúaðar varð að treysta á hestinn. Árið 1903 var Skaftá brúuð við Kirkjubæjarklaustur og stuttu síðar yfir Ása-Eldvatn.

Haustið 2015 varð mesta Skaftárhlaup síðan mælingar hófust. [3]

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. http://www.katlageopark.is/skoda/skafta/[óvirkur tengill]
  2. http://www.visitklaustur.is/is/skoda-og-sja/natturu-undur/skafta
  3. http://www.ruv.is/frett/mesta-skaftarhlaup-sidan-maelingar-hofust