Shinzō Abe
| Shinzō Abe | |
|---|---|
| 安倍 晋三 | |
Shinzō Abe árið 2015. | |
| Forsætisráðherra Japans | |
| Í embætti 26. september 2006 – 26. september 2007 | |
| Þjóðhöfðingi | Akihito |
| Forveri | Junichiro Koizumi |
| Eftirmaður | Yasuo Fukuda |
| Í embætti 26. desember 2012 – 16. september 2020 | |
| Þjóðhöfðingi | Akihito Naruhito |
| Forveri | Yoshihiko Noda |
| Eftirmaður | Yoshihide Suga |
| Persónulegar upplýsingar | |
| Fæddur | 21. september 1954 Tókýó, Japan |
| Látinn | 8. júlí 2022 (67 ára) Nara, Japan |
| Dánarorsök | Skotinn til bana |
| Stjórnmálaflokkur | Frjálslyndi lýðræðisflokkurinn |
| Maki | Akie Abe (g. 1987) |
| Foreldrar | Shintarō Abe (faðir) Yōko Abe (móðir) |
| Háskóli | Seikei-háskóli Suður-Kaliforníuháskóli |
| Starf | Stjórnmálamaður |
| Undirskrift | |
Shinzō Abe (安倍 晋三 Abe Shinzō, IPA: [abe ɕiɴzoː]; 21. september 1954 – 8. júlí 2022) var japanskur stjórnmálamaður sem var 57. forsætisráðherra Japans. Hann gegndi forsætisráðherraembættinu í tvígang, frá 2006 til 2007 og svo frá 2012 til 2020. Í bæði skiptin var Abe forseti Frjálslynda lýðræðisflokksins, sem hefur farið fyrir stjórn Japans að mestu frá því á sjötta áratugnum. Alls sat Abe í um níu ár í embætti og var því þaulsetnasti forsætisráðherra í sögu Japans. Abe var skotinn til bana á útifundi árið 2022 af manni sem kenndi honum um uppgang hinnar umdeildu Sameiningarkirkju í Japan.
Abe var hægrisinnaður þjóðernissinni sem talaði lengi fyrir því að utanríkisstefnu Japans yrði breytt og horfið frá hreinni friðarstefnu sem hefur verið bundin í stjórnarskrá landsins frá lokum seinna stríðs.[1] Abe var margoft gagnrýndur, sérstaklega í Kína og Suður-Kóreu, fyrir að afneita stríðsglæpum Japana í seinni heimsstyrjöldinni.[2][3]
Æviágrip
[breyta | breyta frumkóða]Abe var barnabarn fyrrum forsætisráðherrans Nobusuke Kishi, sem var einn af æðstu embættismönnum japanska stjórnkerfisins á tímum seinni heimsstyrjaldarinnar.[4] Faðir Abe, Shintarō Abe, var einnig stjórnmálamaður sem sat á þingi í 33 ár og var um skeið utanríkisráðherra Japans. Shinzō Abe var fyrst kjörinn á þing árið 1993 og öðlaðist lýðhylli árið 2002 þegar hann leiddi viðræður við Norður-Kóreu um lausn Japana sem Norður-Kóreumenn höfðu rænt.[5]
Abe varð forsætisráðherra Japans og leiðtogi Frjálslynda lýðræðisflokksins í fyrra sinn árið 2006 þegar Junichiro Koizumi sagði af sér.[5] Fyrri forsætisráðherratíð Abe varði aðeins í eitt ár, en hann tilkynnti afsögn sína í september 2007. Valdatíð hans hafði þá einkennst af hneykslismálum og minnkandi vinsældum og aðeins 30% Japana sögðust hlynntir ríkisstjórn hans. Abe vísaði til þess að hann gæti ekki haldið uppi skilvirkri stefnu með stuðningi og trausti almennings.[6]
Abe sneri aftur til valda árið 2012, þegar hann leiddi Frjálslynda lýðræðisflokkinn til stórsigurs í þingkosningum.[5]
Á seinni valdatíma sínum innleiddi Abe efnahagsstefnu sem þekkt var undir hinu óformlega heiti „Abenomics“. Grunnur að henni voru svokallaðar „þrjár örvar“. Sú fyrsta fólst í því að seðlabanki Japans stórjók grunnfé sitt og dró úr aðhaldi í peningamálastjórn til að auka peningamagn í umferð. Önnur örin fólst í auknum útgjöldum japanska ríkisins með það að markmiði að auka hagvöxt. Þriðja örin fólst í umbótum á stofnanaumhverfi Japans og niðurskurði í regluverki Japans til að draga úr hömlum sem drægju úr hagvexti.[5]
Í ávarpi sem Abe flutti árið 2015 í tilefni af því að 70 ár voru liðin frá lokum seinni heimsstyrjaldarinnar lýsti Abe yfir „djúpstæðri sorg“ vegna gerða Japans í stríðinu. Hann sagði afsökunarbeiðnir fyrri ríkisstjórna „óbifandi“.[7] Abe endurtók hins vegar ekki afsökunarbeiðni úr tímamótaávarpi forvera síns, Tomiichi Murayama, frá árinu 1995 og sagði óþarfi að Japanir héldu endalaust áfram að biðjast afsökunar á gerðum sínum í stríðinu.[8]
Abe sagði af sér af heilsufarsástæðum þann 28. ágúst árið 2020. Hann hafði lengi þjáðst af sáraristilbólgu sem hafði þá nýlega versnað.[9]
Á útifundi í júlí 2022 í borginni Nara var Abe skotinn til bana á meðan hann hélt stuðningsræðu fyrir frambjóðanda. Árásarmaðurinn var fyrrverandi sjóliði á fimmtugsaldri að nafni Tetsuya Yamagami, sem notaði heimagerða byssu til verksins.[10][11] Yamagami sagðist hafa drepið Abe þar sem hann taldi hann tengjast Sameiningarkirkjunni í Japan, sértrúarsöfnuði sem hann kenndi um að hafa keyrt móður hans í gjaldþrot.[12][13]
Tilvísanir
[breyta | breyta frumkóða]- ↑ „Burt með sektarkenndina“. Vísir. 21. september 2006. Sótt 8. júlí 2022.
- ↑ Narusawa, Muneo (7 janúar 2013). „Abe Shinzo: Japan's New Prime Minister a Far-Right Denier of History“. The Asia-Pacific Journal: Japan Focus. Afrit af upprunalegu geymt þann 12. mars 2016. Sótt 10 júlí 2022.
- ↑ Wingfield-Hayes, Rupert (15. desember 2012). „Japan loses faith in traditional politics“. BBC News. Afrit af upprunalegu geymt þann 8 júlí 2022. Sótt 9 júlí 2022.
- ↑ Ian Buruma (17. desember 2013). „Syndir feðranna í Austur-Asíu“. mbl.is. Sótt 8. júlí 2022.
- 1 2 3 4 Stefán Gunnar Sveinsson (22. maí 2014). „Vantar fleiri örvar í mælinn?“. Morgunblaðið. bls. 4.
- ↑ „Shinzo Abe segir af sér“. mbl.is. 12. september 2007. Sótt 23. júlí 2025.
- ↑ Atli Ísleifsson (14. ágúst 2015). „Abe lýsir yfir „djúpstæðri sorg" vegna síðari heimsstyrjaldarinnar“. Vísir. Sótt 24. ágúst 2025.
- ↑ Guðsteinn Bjarnason (15. ágúst 2015). „Abe biðst ekki afsökunar“. Vísir. Sótt 24. ágúst 2025.
- ↑ Andri Yrkill Valsson (28. ágúst 2020). „Abe segir af sér af heilsufarsástæðum“. RÚV. Sótt 28. ágúst 2020.
- ↑ Magnús Jochum Pálsson (8. júlí 2022). „Shinzo Abe skotinn til bana“. Vísir. Sótt 8. júlí 2022.
- ↑ Svava Marín Óskarsdóttir (8. júlí 2022). „Fyrrverandi forsætisráðherra Japans skotinn til bana“. Fréttablaðið. Afrit af upprunalegu geymt þann 8. júlí 2022. Sótt 8. júlí 2022.
- ↑ Árni Sæberg (9. júlí 2022). „Taldi að Abe tengdist trúarhópi sem keyrði móður hans í gjaldþrot“. Vísir. Sótt 9. júlí 2022.
- ↑ „Morðinginn taldi Abe tengjast moonistum“. Fréttablaðið. 11. júlí 2022. Afrit af upprunalegu geymt þann 24. mars 2022. Sótt 2. ágúst 2022.
| Fyrirrennari: Junichiro Koizumi |
|
Eftirmaður: Yasuo Fukuda | |||
| Fyrirrennari: Yoshihiko Noda |
|
Eftirmaður: Yoshihide Suga | |||