Nímenningarnir
Nímenningarnir (eða mál nímenninganna) er hugtak sem notað er um dómsmál ríkissaksóknara gegn níu manns sem freistuðu þess, ásamt rúmlega 20 öðrum, að komast á palla Alþingis þann 8. desember 2008. Atburðurinn var hluti af mótmælaöldu veturinn 2008 – 2009 sem gjarnan hefur verið nefnd Búsáhaldabyltingin. Nímenningarnir voru sýknaðir þann 16. febrúar 2011 í Héraðsdómi Reykjavíkur.[1]
Heimsókn stöðvuð
[breyta | breyta frumkóða]Þingverðir og lögregla meinuðu fólkinu að komast á þingpalla og í þvögunni sem myndaðist urðu einhverjir pústrar sem leiddu meðal annars til þess að einn úr hóp nímenninganna féll aftur fyrir sig á þingvörð, sem varð til þess að sá féll á miðstöðvarofn og hlaut af því áverka.[2]
Tveir mótmælendanna komust upp á áhorfendapalla Alþingis, Snorri Páll Jónsson Úlfhildarson og óþekkt kona. Áður en hann var dreginn niður náði Snorri að hrópa af pöllunum:
- „Þetta hús þjónar ekki tilgangi sínum lengur, drullið ykkur út.“[3]
Í viðtali í Kastljósi Sjónvarpsins 20. maí 2010 lýstu tvö nímenninganna, Sólveig Anna Jónsdóttir og Snorri Páll, því að ásakanir um að þau hefðu „ráðist á Alþingi“ væru „fráleitar“ og að þau hafi hvorki beitt ofbeldi eða hótað ofbeldi.[4]
Ákærur
[breyta | breyta frumkóða]Níu úr þessum hóp voru síðar ákærð fyrir árás á sjálfræði Alþingis. Í ákæru sem nímenningunum var birt 1. mars segir að fólkið sé ákært fyrir:
- „...brot gegn valdstjórninni, almannafriði og allsherjarreglu og húsbrot með því að hafa, þann 8. desember 2008, ásamt hópi óþekktra manna, í heimildarleysi ruðst inn í Alþingishúsið við Austurvöll meðan á þingfundi stóð. ... Með háttsemi sinni rufu ákærðu friðhelgi Alþingis og starfsfrið auk þess sem öryggi Alþingis var hætta búin.“[5]
Nímenningarnir voru ákærðir fyrir brot á 1. mgr. 100. gr., 1. mgr. 106. gr., 107. gr., 1. og 2. mgr. 122. gr. og 231. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940.
Hámarksrefsing fyrir „árás á sjálfræði Alþingis“ varðar að lágmarki eins árs fangelsi. 1. málsgrein 100 greinar almennra hegningarlaga segir:
- „Hver, sem ræðst á Alþingi, svo að því eða sjálfræði þess er hætta búin, lætur boð út ganga, sem að því lýtur, eða hlýðir slíku boði, skal sæta fangelsi ekki skemur en 1 ár, og getur refsingin orðið ævilangt fangelsi, ef sakir eru mjög miklar.“[6]
Vanhæfi ríkissaksóknara
[breyta | breyta frumkóða]Valtýr Sigurðsson, ríkissaksóknari lýsti sig vanhæfan til að fara með málið, eftir að bent var á ættartengls hans við einn brotaþola, sem er mágkona Valtýs. Í framhaldinu var Lára V. Júlíusdóttir hrl sett ríkissaksóknari í máli nímenninganna.
Sögulegt fordæmi
[breyta | breyta frumkóða]Aðeins einu sinni hefur verið ákært undir 100 grein hegningarlaga, í kjölfar óeirða á Austurvelli 1949. Einn þeirra sem þá var ákærður var Jón Múli Árnason, faðir Sólveigar, eins nímenninganna.
Heimildir
[breyta | breyta frumkóða]- ↑ Sýknuð af ákæru fyrir brot gegn alþingi.
- ↑ Upptaka úr öryggismyndavél úr Alþingishúsinu sýnd í Kastljósi Sjónvarpsins 20. maí 2010. Sótt 29. september 2010
- ↑ „attac.is, Ég ákæri ykkur. Ræða Sólveigar Jónsdóttur á Austurvelli 15. maí 2010. Sótt 29. september 2010“. Afrit af upprunalegu geymt þann 5. mars 2016. Sótt 1. október 2010.
- ↑ Upptaka úr öryggismyndavél úr Alþingishúsinu sýnd í Kastljósi Sjónvarpsins 20. maí 2010. Sótt 29. september 2010
- ↑ „rvk9.org, stuðningssíða nímenninganna. Sótt 29. september 2010“. Afrit af upprunalegu geymt þann 1. febrúar 2011. Sótt 1. október 2010.
- ↑ Alþingi, Lagasafn. Íslensk lög 1. október 2005., Almenn hegningarlög 1940 nr. 19 12. febrúar. Sótt 29. september 2010
Tenglar
[breyta | breyta frumkóða]- Reykjavík9 (stuðningssíða fyrir nímenningana) (geymt 22.4.2013 í Vefsafninu)
- Texti ákærunnar Geymt 1 febrúar 2011 í Wayback Machine