Litlir kettir

Litlir kettir; Tímabil steingervinga: Míósen – nútími
	; Frá efra vinstra horni: pardusköttur, villiköttur, blettatígur og fjallaljón
Vísindaleg flokkun
Ríki:	Dýraríki (Animalia);
Fylking:	Seildýr (Chordata);
Flokkur:	Spendýr (Mammalia);
Ættbálkur:	Rándýr (Carnivora);
Undirættbálkur:	Kattgervingar (Feliformia); Fischer von Waldheim, 1817
Ætt:	Kattardýr (Feliade);
Undirætt:	Litlir kettir (Felinae);
	; Útbreiðslusvæði lítilla katta

Litlir kettir (felinae) er undirætt kattardýraættarinnar og samanstendur af litlum köttum sem hafa beinótt málbein, sem gerir þeim kleift að mala en ekki öskra.

Einkenni[breyta | breyta frumkóða]

Meðlimir undirættarinnar hafa inndraganlegar klær. Þeir geta malað vegna þess að raddbönd þeirra eru styttri en 6mm.

Tegundargreining[breyta | breyta frumkóða]

Nú til dags eru eftirfarandi ættkvíslir og tegundir taldar tilheyra litlum köttum:

Ættkvísl	Tegund	Útbreiðsla
Acinonyx Brookes, 1828	Blettatígur (A. jubatus) (Schreber, 1777)	Afríka og Suðvestur-Asía
Caracal Gray, 1843	Eyðimerkurgaupa (C. caracal) (Schreber, 1776) Glitköttur (C. aurata) (Temminck, 1827)	Afríka og Suðvestur-Asía
Catopuma Severtzov, 1858	Gullköttur (C. temminckii) (Vigors og Horsfield, 1827) Borneóköttur (C. badia) (Gray, 1874)	Suðaustur-Asía
Smákettir (Felis) Linnaeus, 1758	Köttur (F. catus) (Linnaeus, 1758) Villiköttur (F. silvestris) (Schreber, 1777) Frumskógarköttur (F. chaus) (Schreber, 1777) Afrískur villiköttur (F. lybica) (Forster, 1780) F. nigripes (Burchell, 1824) Sandköttur (F. margarita) (Loche, 1858) Kínverskur fjallaköttur (F. bieti) (Milne-Edwards, 1892)	Afró-Evrasía Um heim allan (köttur)
Herpailurus Severtzov, 1858	Marðarköttur (H. yagouaroundi) (Geoffroy Saint-Hillaire, 1803)	Mið- og Suður-Ameríka
Leopardus Gray, 1842	Pardusköttur (L. pardalis) (Linnaeus, 1758) Tígurköttur (L. tigrinus) (Schreber, 1775) Gresjuköttur (L. colocolo) (Molina, 1782) Koði (L. guigna) (Molina, 1782) Viðarköttur (L. wiedii) (Schinz, 1821) Dalaköttur (L. geoffroyi) (d'Orbigny og Gervais, 1844) Andesköttur (L. jacobitus) (Cornalia, 1865) L. guttulus (Hensel, 1872)	Mið- og Suður-Ameríka
Leptailurus Severtzov, 1858	Servalköttur (L. serval) (Schreber, 1775)	Afríka
Gaupa (Lynx) Kerr, 1792	Evrasíugaupa (L. lynx) (Linnaeus, 1758) Rauðgaupa (L. rufus) (Schreber, 1777) Kanadagaupa (L. canadensis) (Kerr, 1792) Íberíugaupa (L. pardinus) (Temminck, 1827)	Norðurhvel
Otocolobus Brandt, 1842	Manúlköttur (O. manul) (Pallas, 1776)	Mið-Asía
Pardofelis Severtzov, 1858	Hlébarðaköttur (P. marmorata) (Martin, 1836)	Suðaustur-Asía
Prionailurus Severtzov, 1858	Dvergtígurköttur (P. bengalensis) (Kerr, 1792) P. javanensis (Desmarest, 1816) P. planiceps (Vigors og Horsfield, 1827) Vatnaköttur (P. viverrinus) (Bennett, 1833) P. rubiginosus (Geoffroy Sain-Hilaire, 1834)	Suðaustur- og Austur-Asía
Puma Jardine, 1834	Fjallaljón (P. concolor) (Linnaeus, 1771)	Ameríka

Heimildir[breyta | breyta frumkóða]

Fyrirmynd greinarinnar var „Felinae“ á ensku útgáfu Wikipedia. Sótt apríl 2023.