Rakamælir

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
1861 Sambyggður rakamælir með votamæli (a) og þurrkamæli (b). Votamæli er haldið blautum með vatni úr bikar fyrir miðju á mynd.

Rakamælir, votmælir eða þurkkmælir er tæki sem er notað til að mæla rakastig loftsins. Rakamælar reiða sig yfirleitt á mælingum á einhverju öðru magni svo sem hitastigi, loftþrýstingi, massa eða efnislegri eða efnafræðilegri breytingu. Út frá þessum mælingum má reikna út rakastigið.

Fyrsti rakamælirinn var fundinn upp árið 1755 af svissneska fjölfræðingnum Johann Heinrich Lambert.

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.