Frásögn

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Frásögn eða saga er ræða af tiltekinni gerð (rituð, töluð, myndir, eða dans t.d.) þar sem skálduð eða raunveruleg atburðarás er sett fram með samfelldum hætti í skipulegri röð. Saga (þ.e. ein merking þess orðs) og frásögn eru oft samheiti en stundum er orðið „frásögn“ notað í þrengri merkingu um söguþráð eða framvindu sögunnar, en ekki lýsingar. Frásagnarfræði fæst við rannsóknir á frásögnum í þessum þrönga skilningi. Þetta fræðasvið spratt úr strúktúralismanum eftir miðja 20. öld og nýtir sér talsvert hugtök mælskufræði.

Frásagnir eru mikilvægur hluti menningar. Sú aðferð að tjá sig í frásögn er sammannleg og kemur fyrir í alls kyns samskiptum og eins í hugrænum og sálrænum ferlum eins og mótun sjálfsmyndar, minninga og merkingar.