Friðþjófs saga hins frœkna

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Ingibjörg á málverki eftir Peter Nicolai Arbo

Friðþjófs saga hins frækna er ein af fornaldarsögum Norðurlanda. Sagan var þýdd á sænsku árið 1737. Hún er til í íslensku handriti frá um 1300 og gerist á 8. öld. Sagan er framhald af annarri fornaldarsögu, Þorsteins sögu Víkingssonar.

Söguljóðið Friðþjófssaga eftir Esaias Tegnér er byggt á Friðþjófs sögu hins frækna.

Söguþráður[breyta | breyta frumkóða]

Beli konungur af Sogni á tvo syni Helga og Hálfdán og eina dóttur Ingibjörgu. Hinum megin við fjörðinn býr vinur konungs, Þorsteinn Víkingsson, og hann á soninn Friðþjóf sem kallaður er hinn frækni. Friðþjófur var alinn upp með Ingibjörgu. Fóstri þeirra var Hildingur.

Tenglar[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi Íslandsgrein sem tengist bókmenntum er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.