„Djúpidalur (Skagafirði)“: Munur á milli breytinga
m Djúpidalur færð á Djúpidalur (Skagafirði): Rými fyrir aðgreiningarsíðu. |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 2: | Lína 2: | ||
Mera-Eiríkur Bjarnason, sem var bóndi í Djúpadal frá 1733, var frægur fyrir hrossaeign sína og átti í útistöðum við [[Skúli Magnússon|Skúla Magnússon]] sýslumann á [[Stóru-Akrar|Stóru-Ökrum]], sem reyndi að sanna á hann tíundarsvik en tókst ekki. Frá Mera-Eiríki er Djúpadalsætt og búa afkomendur hans enn í Djúpadal. |
Mera-Eiríkur Bjarnason, sem var bóndi í Djúpadal frá 1733, var frægur fyrir hrossaeign sína og átti í útistöðum við [[Skúli Magnússon|Skúla Magnússon]] sýslumann á [[Stóru-Akrar|Stóru-Ökrum]], sem reyndi að sanna á hann tíundarsvik en tókst ekki. Frá Mera-Eiríki er Djúpadalsætt og búa afkomendur hans enn í Djúpadal. |
||
== Heimildir == |
|||
* Hjalti Pálsson (ritstj.): ''Byggðasaga Skagafjarðar'' IV. bindi. Akrahreppur. Sögufélag Skagfirðinga, 2007. ISBN 978-9979-861-15-7} |
|||
* Hallgrímur Jónasson: Árbók Ferðafélags Íslands. Skagafjörður. Ferðafélag Íslands, 1946. |
|||
* {{bókaheimild|höfundur=Símon Eiríksson|titill=Saga Eiríks Magnússonar (Mera-Eiríks)|útgefandi=Prentsmiðja Suðurlands|ár=1912}} |
|||
* {{bókaheimild|höfundur=Stefán Jónsson|titill=Djúpdæla saga|útgefandi=Sögufélag Skagfirðinga|ár=1984}} |
|||
[[Flokkur:Akrahreppur]] |
[[Flokkur:Akrahreppur]] |
||
[[Flokkur:Skagafjarðarsýsla]] |
Útgáfa síðunnar 5. nóvember 2010 kl. 19:36
Djúpidalur er bær í Blönduhlíð í Skagafirði og stendur í mynni Dalsdals, sem gengur inn til austurs sunnan við fjallið Glóðafeyki. Dalurinn greinist um Tungufjall (eitt af þremur með því nafni í Blönduhlíðarfjöllum) og ganga álmurnar langt inn í fjallgarðinn. Um dalinn fellur Djúpadalsá eða Dalsá og er í djúpu og allhrikalegu gili í dalsmynninu. Hún hefur myndað víðáttumiklar eyrar á láglendinu sem eru nú að gróa upp. Þar á eyrunum var Haugsnesbardagi háður 1246. Kirkja eða bænhús var í Djúpadal fyrr á öldum en lagðist af snemma á 18. öld.
Mera-Eiríkur Bjarnason, sem var bóndi í Djúpadal frá 1733, var frægur fyrir hrossaeign sína og átti í útistöðum við Skúla Magnússon sýslumann á Stóru-Ökrum, sem reyndi að sanna á hann tíundarsvik en tókst ekki. Frá Mera-Eiríki er Djúpadalsætt og búa afkomendur hans enn í Djúpadal.
Heimildir
- Hjalti Pálsson (ritstj.): Byggðasaga Skagafjarðar IV. bindi. Akrahreppur. Sögufélag Skagfirðinga, 2007. ISBN 978-9979-861-15-7}
- Hallgrímur Jónasson: Árbók Ferðafélags Íslands. Skagafjörður. Ferðafélag Íslands, 1946.
- Símon Eiríksson (1912). Saga Eiríks Magnússonar (Mera-Eiríks). Prentsmiðja Suðurlands.
- Stefán Jónsson (1984). Djúpdæla saga. Sögufélag Skagfirðinga.