„Rafmótstaða“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
Xqbot (spjall | framlög)
Xqbot (spjall | framlög)
m robot Bæti við: sq:Rezistenca elektrike
Lína 67: Lína 67:
[[sk:Elektrický odpor]]
[[sk:Elektrický odpor]]
[[sl:Električni upor]]
[[sl:Električni upor]]
[[sq:Rezistenca elektrike]]
[[sr:Електрични отпор]]
[[sr:Електрични отпор]]
[[stq:Wierstand]]
[[stq:Wierstand]]

Útgáfa síðunnar 22. október 2010 kl. 14:51

Rafmótstaða (oftast kölluð (raf)viðnám) er tregða rafleiðara við að flytja rafstaum og veldur spennufalli í rafrás. Er yfirleitt fasti í rafrásum, en er þó háð hita leiðarans.

Skilgreining

Ef rafleiðari ber einsleitan jafnstraum má reikna rafmótstöðu með eftirfarandi jöfnu:

þar sem

l er lengd leiðara,
A er þverskurðarflatarmál hans og
ρ eðlisviðnám.

Rafmótstaða í riðstraumsrás kallast samviðnám og er summa raun- og launviðnáms rásarinnar. Í jafnstraumsrás er launviðnám núll, þ.a. rafviðnám er eingönu raunviðnám.

Ohmslögmál gefur samband rafspennu, V, rafstraums I og rafmótstöðu R í rafrás með jöfnunni V = IR. Ofurleiðari hefur enga rafmótstöðu.