„Tökuorð“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m robot Bæti við: arz:كلمه سلف |
m robot Bæti við: lv:Aizgūts vārds |
||
| Lína 66: | Lína 66: | ||
[[ko:외래어]] |
[[ko:외래어]] |
||
[[lt:Skolinys]] |
[[lt:Skolinys]] |
||
[[lv:Aizgūts vārds]] |
|||
[[nah:Tlacuīltīllahtōlli]] |
[[nah:Tlacuīltīllahtōlli]] |
||
[[nds:Lehnwoort]] |
[[nds:Lehnwoort]] |
||
Útgáfa síðunnar 22. júní 2010 kl. 22:06
Tökuorð er orð, sem fengið er að láni úr öðru tungumáli en hefur lagað sig að hljóð- og beygingarkerfi viðtökumálsins. Íslensk orð sem byrja á bókstafnum p eru tökuorð.
Dæmi um tökuorð
- Bíll (dönsku) - bil [1]
- Kirkja
- Prestur
- Djákni
- Banani
- Altari (latínu) - altus („hár“)
- Vaskur
- Kaffi
- Tóbak
- Kústur
- Viskustykki
- Jeppi
- Edrú - (dönsku) ædru[2]
Sagnbeyging tökusagna
Flestar tökusagnir raða sér í flokk veikbeygðra sagna enda er veika sagnbeygingin einfaldari en sú sterka.
Dæmi
- að bóna
- að fríka
- að meika
- að fíla
Tengt efni
Heimildir
- „„Hver er munurinn á slettum, slangri og tökuorðum?"“. Sótt 2. maí 2007.
