„Sónata“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m robot Bæti við: sh:Sonata |
m robot Bæti við: fa, ka, la Breyti: gl, ru |
||
| Lína 38: | Lína 38: | ||
[[es:Sonata]] |
[[es:Sonata]] |
||
[[et:Sonaat]] |
[[et:Sonaat]] |
||
[[fa:سونات]] |
|||
[[fi:Sonaatti]] |
[[fi:Sonaatti]] |
||
[[fr:Sonate]] |
[[fr:Sonate]] |
||
[[gl: |
[[gl:Sonata]] |
||
[[he:סונאטה]] |
[[he:סונאטה]] |
||
[[hr:Sonata]] |
[[hr:Sonata]] |
||
| Lína 46: | Lína 47: | ||
[[it:Sonata]] |
[[it:Sonata]] |
||
[[ja:ソナタ]] |
[[ja:ソナタ]] |
||
[[ka:სონატა]] |
|||
[[ko:소나타]] |
[[ko:소나타]] |
||
[[la:Sonata]] |
|||
[[lv:Sonāte]] |
[[lv:Sonāte]] |
||
[[nl:Sonate]] |
[[nl:Sonate]] |
||
| Lína 54: | Lína 57: | ||
[[pt:Sonata]] |
[[pt:Sonata]] |
||
[[ro:Sonată]] |
[[ro:Sonată]] |
||
[[ru:Соната |
[[ru:Соната]] |
||
[[sh:Sonata]] |
[[sh:Sonata]] |
||
[[simple:Sonata]] |
[[simple:Sonata]] |
||
Útgáfa síðunnar 6. maí 2010 kl. 19:36
- Þessi grein fjallar um tónsmíð ætluð hljóðfærum. Sjá einnig sónötuform.
Sónata er tónsmíð ætluð hljóðfæri (oft einleikshljóðfæri með undirleik), sem skiptist venjulega í þrjá eða fjóra kafla.
Orðsifjar
Orðið „sónata“ er nýtt í íslensku og kom upprunalega sem tökuorð frá danska orðinu sonate, sem kemur úr ítalska orðinu sonata („hljómað“) en það er kvenkyns lýsingarháttur þátíðar sagnarinnar suonare („að hljóma“) frá latneska orðinu sono („ég hljóma“).[1][2]
Tengt efni
Heimildir
- ↑ Kristinn Ármannsson (2001). Latnesk málfræði. Mál og menning. ISBN 9979-3-0739-0.
- ↑ Ásgeir Blöndal Magnússon (3. prentun mars 2008). Íslensk orðsifjabók. Stofnun Árna Magnússonar í íslenskum fræðum. ISBN 978-9979-654-01-8. á blaðsíðu 928 undir „sónata“.
