„Rafmótstaða“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
SieBot (spjall | framlög)
m robot Bæti við: ur:برقی مزاحمت
Luckas-bot (spjall | framlög)
m robot Bæti við: af:Elektriese weerstand
Lína 17: Lína 17:
[[Flokkur:Rafmagnsfræði]]
[[Flokkur:Rafmagnsfræði]]


[[af:Elektriese weerstand]]
[[ar:مقاومة كهربائية]]
[[ar:مقاومة كهربائية]]
[[be-x-old:Супор]]
[[be-x-old:Супор]]

Útgáfa síðunnar 29. apríl 2010 kl. 13:36

Rafmótstaða (oftast kölluð (raf)viðnám) er tregða rafleiðara við að flytja rafstaum og veldur spennufalli í rafrás. Er yfirleitt fasti í rafrásum, en er þó háð hita leiðarans.

Skilgreining

Ef rafleiðari ber einsleitan jafnstraum má reikna rafmótstöðu með eftirfarandi jöfnu:

þar sem

l er lengd leiðara,
A er þverskurðarflatarmál hans og
ρ eðlisviðnám.

Rafmótstaða í riðstraumsrás kallast samviðnám og er summa raun- og launviðnáms rásarinnar. Í jafnstraumsrás er launviðnám núll, þ.a. rafviðnám er eingönu raunviðnám.

Ohmslögmál gefur samband rafspennu, V, rafstraums I og rafmótstöðu R í rafrás með jöfnunni V = IR. Ofurleiðari hefur enga rafmótstöðu.