Finnur Ingólfsson

Finnur Ingólfsson (f. 8. ágúst 1954 í Vík í Mýrdal) er íslenskur viðskiptamaður og fyrrum ráðherra og varaformaður Framsóknarflokksins. Hann var alþingismaður fyrir Framsóknarflokkinn frá 1991-1999, varaformaður hans á árunum 1998-2000 og auk þess iðnaðar- og viðskiptaráðherra á árunum 1995-1999. Finnur var skipaður Seðlabankastjóri frá 1. janúar 2000 til 5 ára, en hann lét síðan af störfum í september 2003. Þá gerðist hann athafnamaður og var hluti af S-hópnum sem keypti Búnaðarbankann.

Ævi

Finnur var aðstoðarmaður Halldórs Ásgrímssonar, þáverandi sjávarútvegsráðherra 1983-1987. Aðstoðarmaður Guðmundar Bjarnasonar heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra 1987-1991. Finnur útskrifaðist sem viðskiptafræðingur frá Háskóla Íslands árið 1984. Finnur var kosinn á þing í alþingiskosningunum 1991 og sat í tvö kjörtímabil til 1999. Hann var skipaður iðnaðar- og viðskiptaráðherra í Einkavæðingarstjórninni.

Finnur varð fyrir töluverðri gagnrýni snemma árs 1998, er hann var viðskiptaráðherra, vegna Lindarmálsins svokallaða. Það snérist um fjármögnunarfyrirtækið Lind hf. sem að Landsbanki Íslands, sem þá var í ríkiseigu, tapaði talsverðum fjármunum á. Meðal annars var að því látið liggja að Finnur hefði veitt Alþingi rangar upplýsingar vísvitandi.

Tengill

• Æviágrip á vef Alþingis
• Pólitíkin ekki þess virði, viðtal í Morgunblaðinu í janúar 2000
• Finnur Ingólfsson; grein í DV 1998
• Tengsla- og eignanet Finns Ingólfssonar; af Rel8 (vistað á heimasíðu Láru Hönnu)
• Góður félagi; grein í Frjálsri verslun 1995
• Skuldir Finns enn meiri en áður var talið. 10 milljarðar í þremur eignarhaldsfélögum; af Eyjunni.is 3.3 2010
• Finnur Ingólfsson á kafi í skuldum; grein af DV.is 3. mars 2010

  Þetta æviágrip er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.