„Rafmótstaða“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
Xqbot (spjall | framlög)
m robot Bæti við: hy:Էլեկտրական դիմադրություն; kosmetiske ændringer
SilvonenBot (spjall | framlög)
m robot Bæti við: stq:Wierstand
Lína 63: Lína 63:
[[sl:Električni upor]]
[[sl:Električni upor]]
[[sr:Електрични отпор]]
[[sr:Електрични отпор]]
[[stq:Wierstand]]
[[sv:Resistans]]
[[sv:Resistans]]
[[th:ความต้านทานไฟฟ้า]]
[[th:ความต้านทานไฟฟ้า]]

Útgáfa síðunnar 18. nóvember 2009 kl. 10:59

Rafmótstaða (oftast kölluð (raf)viðnám) er tregða rafleiðara við að flytja rafstaum og veldur spennufalli í rafrás. Er yfirleitt fasti í rafrásum, en er þó háð hita leiðarans.

Skilgreining

Ef rafleiðari ber einsleitan jafnstraum má reikna rafmótstöðu með eftirfarandi jöfnu:

þar sem

l er lengd leiðara,
A er þverskurðarflatarmál hans og
ρ eðlisviðnám.

Rafmótstaða í riðstraumsrás kallast samviðnám og er summa raun- og launviðnáms rásarinnar. Í jafnstraumsrás er launviðnám núll, þ.a. rafviðnám er eingönu raunviðnám.

Ohmslögmál gefur samband rafspennu, V, rafstraums I og rafmótstöðu R í rafrás með jöfnunni V = IR. Ofurleiðari hefur enga rafmótstöðu.