„Laumontít“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
[[ |
[[Mynd:Mineraly.sk - laumontit.jpg|right|thumb|250px|Laumonít]] |
||
'''Laumonít''' er [[steinefni]] flokkað annaðhvort með geislóttum eða plötulaga [[zeólítar|zeólítum]]. |
'''Laumonít''' er [[steinefni]] flokkað annaðhvort með geislóttum eða plötulaga [[zeólítar|zeólítum]]. |
||
==Lýsing== |
== Lýsing == |
||
Laumonít myndar þunna, aflanga kristalla. Oftast nær hvítt á lit en stundum fölbleikt eða rauðbrúnleitt líka. Algeng lengd um 0,5 cm, lengri nálar hafa fundist. Oftast lausir í holum bergsins, verða að mylsnu þegar bergið brotnar niður. |
|||
*Kleyfni: Mónóklín |
* Kleyfni: Mónóklín |
||
*Harka: 3-3½ |
* Harka: 3-3½ |
||
*Eðlisþyngd: 2,20-2,41 |
* Eðlisþyngd: 2,20-2,41 |
||
*Kleyfni: Góð á tvenna vegu langs eftir kristalstrendingunum |
* Kleyfni: Góð á tvenna vegu langs eftir kristalstrendingunum |
||
==Útbreiðsla== |
== Útbreiðsla == |
||
Algengt í djúp rofnum berglagastafla eða þar sem hitin er frá jarðhita í megineldstöðvum. Myndast við allt að 230°C. Neðsta zeólítabeltið kennt við Laumonít. |
Algengt í djúp rofnum berglagastafla eða þar sem hitin er frá jarðhita í megineldstöðvum. Myndast við allt að 230°C. Neðsta zeólítabeltið kennt við Laumonít. |
||
==Heimild== |
== Heimild == |
||
*Kristján Sæmundsson og Einar Gunnlaugsson |
* Kristján Sæmundsson og Einar Gunnlaugsson (1999) ''Íslenska steinabókin''. ISBN 9979-3-1856-2 |
||
{{stubbur|jarðfræði}} |
{{stubbur|jarðfræði}} |
||
Útgáfa síðunnar 3. september 2009 kl. 14:21
Laumonít er steinefni flokkað annaðhvort með geislóttum eða plötulaga zeólítum.
Lýsing
Laumonít myndar þunna, aflanga kristalla. Oftast nær hvítt á lit en stundum fölbleikt eða rauðbrúnleitt líka. Algeng lengd um 0,5 cm, lengri nálar hafa fundist. Oftast lausir í holum bergsins, verða að mylsnu þegar bergið brotnar niður.
- Kleyfni: Mónóklín
- Harka: 3-3½
- Eðlisþyngd: 2,20-2,41
- Kleyfni: Góð á tvenna vegu langs eftir kristalstrendingunum
Útbreiðsla
Algengt í djúp rofnum berglagastafla eða þar sem hitin er frá jarðhita í megineldstöðvum. Myndast við allt að 230°C. Neðsta zeólítabeltið kennt við Laumonít.
Heimild
- Kristján Sæmundsson og Einar Gunnlaugsson (1999) Íslenska steinabókin. ISBN 9979-3-1856-2
