Silfrastaðir

Silfrastaðir er kirkjustaður í mynni Norðurárdals í Skagafirði. Land jarðarinnar er mjög víðáttumikið, nær frá Bóluá í Blönduhlíð fram að Kotá í Norðurárdal, og er mestur hluti þess fjallendi, Silfrastaðafjall. Það hefur nú að mestu verið skipulagt sem skógræktarland. Áður tilheyrði öll Silfrastaðaafrétt jörðinni en hún var seld sveitarfélaginu 1896 ásamt hjáleigunum Hálfdanartungum og Krókárgerði, sem komnar voru í eyði. Skilarétt hreppsins, Silfrastaðarétt, er á eyrinni fyrir neðan bæinn.

Torfkirkja sem var á Silfrastöðum, byggð 1842, er nú í Árbæjarsafni. Kirkjan sem þar er núna er áttstrend, byggð árið 1896 (vígð 12. júlí).

Inni í Norðurárdal, skammt frá brúnni yfir Norðurá, er höfði fram á eyrarnar sem heitir Skeljungshöfði og á honum er steinn, Skeljungssteinn. Í gegnum hann eru tvö göt og segir þjóðsagan að draugurinn Skeljungur hafi verið bundinn við steininn en þetta munu reyndar vera för eftir trjáboli sem hraun hefur runnið yfir. Steinninn er friðaður. Bólu-Hjálmar skráði söguna um Skeljung og Grím Skeljungsbana. Í Sturlungu er talað um að Eyjólfur ofsi og menn hans hafi komið við í Skeljungsskála á leið sinni til Flugumýrarbrennu og er ekki ólíklegt að þar hafi verið bær.

  Þessi Íslandsgrein sem tengist landafræði er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.