„Gamli sáttmáli“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
m Gamli sáttmáli féll úr gildi eftir Kópavogsfundinn |
||
Lína 1: | Lína 1: | ||
'''Gamli sáttmáli''' var samkomulag Íslendinga við Hákon gamla, Noregskonung. Sáttmálinn var gerður [[1262]] og fól hann það í sér, að konungur [[Noregur|Noregs]] væri jafnframt konungur Íslands og að Íslendingar væru skattþegnar Noregskonungs. Á móti skuldbatt Noregskonungur sig til þess að halda uppi [[Siglingar|siglingum]] til Íslands og skyldu ekki færri en 2 skip koma til Íslands frá Noregi árlega með nauðsynjavarning. Þótti þetta vera misjafnlega efnt af hálfu Noregskonungs. |
'''Gamli sáttmáli''' var samkomulag Íslendinga við Hákon gamla, Noregskonung. Sáttmálinn var gerður [[1262]] og fól hann það í sér, að konungur [[Noregur|Noregs]] væri jafnframt konungur Íslands og að Íslendingar væru skattþegnar Noregskonungs. Á móti skuldbatt Noregskonungur sig til þess að halda uppi [[Siglingar|siglingum]] til Íslands og skyldu ekki færri en 2 skip koma til Íslands frá Noregi árlega með nauðsynjavarning. Þótti þetta vera misjafnlega efnt af hálfu Noregskonungs. |
||
Gamli sáttmáli var |
Gamli sáttmáli var numinn úr gildi á [[Kópavogsfundurinn|Kópavogsfundinum]] [[1662]] og þegar frelsisbarátta Íslendinga stóð sem hæst á 19. öld undir forystu [[Jón Sigurðsson|Jóns Sigurðssonar]] forseta, vísaði hann oftar en ekki til ákvæða Gamla sáttmála og hélt því alltaf fram að hann væri í fullu gildi þótt að svo var ekki. |
Útgáfa síðunnar 7. ágúst 2004 kl. 21:57
Gamli sáttmáli var samkomulag Íslendinga við Hákon gamla, Noregskonung. Sáttmálinn var gerður 1262 og fól hann það í sér, að konungur Noregs væri jafnframt konungur Íslands og að Íslendingar væru skattþegnar Noregskonungs. Á móti skuldbatt Noregskonungur sig til þess að halda uppi siglingum til Íslands og skyldu ekki færri en 2 skip koma til Íslands frá Noregi árlega með nauðsynjavarning. Þótti þetta vera misjafnlega efnt af hálfu Noregskonungs.
Gamli sáttmáli var numinn úr gildi á Kópavogsfundinum 1662 og þegar frelsisbarátta Íslendinga stóð sem hæst á 19. öld undir forystu Jóns Sigurðssonar forseta, vísaði hann oftar en ekki til ákvæða Gamla sáttmála og hélt því alltaf fram að hann væri í fullu gildi þótt að svo var ekki.