„Niðursöllun í fáránleika“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
VolkovBot (spjall | framlög)
Sauðkindin (spjall | framlög)
m robot Bæti við: ro:Argumentum ad absurdum
Lína 32: Lína 32:
[[pl:Dowód nie wprost]]
[[pl:Dowód nie wprost]]
[[pt:Prova por contradição]]
[[pt:Prova por contradição]]
[[ro:Argumentum ad absurdum]]
[[ru:Доказательство от противного]]
[[ru:Доказательство от противного]]
[[simple:Reductio ad absurdum]]
[[simple:Reductio ad absurdum]]

Útgáfa síðunnar 23. nóvember 2008 kl. 07:42

Niðursöllun í fáránleika (á latínu reductio ad absurdum eða reductio ad impossibile) eða óbein sönnun er gerð röksemdafærslu þar sem gengið er út frá staðhæfingu röksemdafærslunnar vegna og sýnt fram á að hún leiði til fráleitrar niðurstöðu eða mótsagnar; þá er staðhæfingunni hafnað og ályktað að gagnstæð staðhæfing sé sönn.

Niðursöllun í fáránleika byggir á mótsagnarlögmálinu — það er að segja þeirri forsendu að það sé ómögulegt að staðhæfing og neitun hennar séu samtímis sannar — og lögmálinu um annað tveggja — það er að segja þeirri forsendu að annaðhvort staðhæfing eða neitun hennar hljóti að vera sönn.

Heitið á röksemdafærslunni er komið úr grísku: ἡ εἰς ἄτοπον ἀπαγωγή (hē eis átopon apagōgḗ), sem merkir orðrétt „leiðsla til staðleysu“. Það kemur oft fyrir í ritum Aristótelesar.