„Rafmótstaða“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
SieBot (spjall | framlög)
SilvonenBot (spjall | framlög)
Lína 27: Lína 27:
[[en:Electrical resistance]]
[[en:Electrical resistance]]
[[eo:Elektra rezistanco]]
[[eo:Elektra rezistanco]]
[[es:Resistencia (electricidad)]]
[[es:Resistencia eléctrica]]
[[et:Elektritakistus]]
[[et:Elektritakistus]]
[[eu:Erresistentzia elektriko]]
[[eu:Erresistentzia elektriko]]

Útgáfa síðunnar 10. október 2008 kl. 09:30

Rafmótstaða (oftast kölluð (raf)viðnám) er tregða rafleiðara við að flytja rafstaum og veldur spennufalli í rafrás. Er yfirleitt fasti í rafrásum, en er þó háð hita leiðarans.

Skilgreining

Ef rafleiðari ber einsleitan jafnstraum má reikna rafmótstöðu með eftirfarandi jöfnu:

þar sem

l er lengd leiðara,
A er þverskurðarflatarmál hans og
ρ eðlisviðnám.

Rafmótstaða í riðstraumsrás kallast samviðnám og er summa raun- og launviðnáms rásarinnar. Í jafnstraumsrás er launviðnám núll, þ.a. rafviðnám er eingönu raunviðnám.

Ohmslögmál gefur samband rafspennu, V, rafstraums I og rafmótstöðu R í rafrás með jöfnunni V = IR. Ofurleiðari hefur enga rafmótstöðu.