„Niðursöllun í fáránleika“: Munur á milli breytinga
m robot Bæti við: be:Давядзенне да абсурду |
m robot Breyti: nl:Bewijs uit het ongerijmde |
||
Lína 26: | Lína 26: | ||
[[ko:귀류법]] |
[[ko:귀류법]] |
||
[[la:Reductio ad absurdum]] |
[[la:Reductio ad absurdum]] |
||
[[nl: |
[[nl:Bewijs uit het ongerijmde]] |
||
[[nn:Reductio ad absurdum]] |
[[nn:Reductio ad absurdum]] |
||
[[no:Reductio ad absurdum]] |
[[no:Reductio ad absurdum]] |
Útgáfa síðunnar 7. september 2008 kl. 03:35
Niðursöllun í fáránleika (á latínu reductio ad absurdum eða reductio ad impossibile) eða óbein sönnun er gerð röksemdafærslu þar sem gengið er út frá staðhæfingu röksemdafærslunnar vegna og sýnt fram á að hún leiði til fráleitrar niðurstöðu eða mótsagnar; þá er staðhæfingunni hafnað og ályktað að gagnstæð staðhæfing sé sönn.
Niðursöllun í fáránleika byggir á mótsagnarlögmálinu — það er að segja þeirri forsendu að það sé ómögulegt að staðhæfing og neitun hennar séu samtímis sannar — og lögmálinu um annað tveggja — það er að segja þeirri forsendu að annaðhvort staðhæfing eða neitun hennar hljóti að vera sönn.
Heitið á röksemdafærslunni er komið úr grísku: ἡ εἰς ἄτοπον ἀπαγωγή (hē eis átopon apagōgḗ), sem merkir orðrétt „leiðsla til staðleysu“. Það kemur oft fyrir í ritum Aristótelesar.