„Niðursöllun í fáránleika“: Munur á milli breytinga
SpillingBot (spjall | framlög) m robot Bæti við: hu:Reductio ad absurdum |
m robot Bæti við: simple:Reductio ad absurdum |
||
Lína 30: | Lína 30: | ||
[[pt:Prova por contradição]] |
[[pt:Prova por contradição]] |
||
[[ru:Доказательство от противного]] |
[[ru:Доказательство от противного]] |
||
[[simple:Reductio ad absurdum]] |
|||
[[sl:Dokaz s protislovjem]] |
[[sl:Dokaz s protislovjem]] |
||
[[sr:Свођење на контрадикцију]] |
[[sr:Свођење на контрадикцију]] |
Útgáfa síðunnar 23. júlí 2008 kl. 14:32
Niðursöllun í fáránleika (á latínu reductio ad absurdum eða reductio ad impossibile) eða óbein sönnun er gerð röksemdafærslu þar sem gengið er út frá staðhæfingu röksemdafærslunnar vegna og sýnt fram á að hún leiði til fráleitrar niðurstöðu eða mótsagnar; þá er staðhæfingunni hafnað og ályktað að gagnstæð staðhæfing sé sönn.
Niðursöllun í fáránleika byggir á mótsagnarlögmálinu — það er að segja þeirri forsendu að það sé ómögulegt að staðhæfing og neitun hennar séu samtímis sannar — og lögmálinu um annað tveggja — það er að segja þeirri forsendu að annaðhvort staðhæfing eða neitun hennar hljóti að vera sönn.
Heitið á röksemdafærslunni er komið úr grísku: ἡ εἰς ἄτοπον ἀπαγωγή (hē eis átopon apagōgḗ), sem merkir orðrétt „leiðsla til staðleysu“. Það kemur oft fyrir í ritum Aristótelesar.