„Múspellsheimur“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
mEkkert breytingarágrip |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
{{Norræn goðafræði}} |
{{Norræn goðafræði}} |
||
'''Múspellsheimur''' (eða '''Múspell''') er í [[norræn goðafræði|norrænni goðafræði]] hinn heiti frumheimur fyrir sunnan [[Ginnungagap]]. Múspellsheimur var suðurhluti eldheims, þar bjuggu eldjötnar, hinir svonefndu ''múspells synir'' (eða ''múspells lýður''), sem eru samherjar [[Surtur |
'''Múspellsheimur''' (eða '''Múspell''') er í [[norræn goðafræði|norrænni goðafræði]] hinn heiti frumheimur fyrir sunnan [[Ginnungagap]]. Múspellsheimur var suðurhluti eldheims, þar bjuggu eldjötnar, hinir svonefndu ''múspells synir'' (eða ''múspells lýður''), sem eru samherjar [[Surtur|Surts]] í [[Ragnarök]]um. |
||
Samkvæmt [[Snorra-Edda|Snorra-Eddu]] var Múspellsheimur til löngu áður en jörðin var sköpuð, og var heimur ljóss og hita, gerður í suðurhelmingi Ginnungagaps. Leiðin þangað var vörðuð eldi og hana komst enginn nema sá sem var af þeim heimi. Þar sat jötuninn Surtur til landvarnar og hafði logandi sverð í hendi. |
Samkvæmt [[Snorra-Edda|Snorra-Eddu]] var Múspellsheimur til löngu áður en jörðin var sköpuð, og var heimur ljóss og hita, gerður í suðurhelmingi Ginnungagaps. Leiðin þangað var vörðuð eldi og hana komst enginn nema sá sem var af þeim heimi. Þar sat jötuninn Surtur til landvarnar og hafði logandi sverð í hendi. |
||
Útgáfa síðunnar 22. janúar 2008 kl. 14:51
| Helstu goð |
|  | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aðrir |
| ||||||||
| Staðir | |||||||||
| Hlutir | |||||||||
| Atburðir | |||||||||
| Rit | |||||||||
| Goðakvæði og sögur | |||||||||
| Trúfélög | |||||||||
Múspellsheimur (eða Múspell) er í norrænni goðafræði hinn heiti frumheimur fyrir sunnan Ginnungagap. Múspellsheimur var suðurhluti eldheims, þar bjuggu eldjötnar, hinir svonefndu múspells synir (eða múspells lýður), sem eru samherjar Surts í Ragnarökum.
Samkvæmt Snorra-Eddu var Múspellsheimur til löngu áður en jörðin var sköpuð, og var heimur ljóss og hita, gerður í suðurhelmingi Ginnungagaps. Leiðin þangað var vörðuð eldi og hana komst enginn nema sá sem var af þeim heimi. Þar sat jötuninn Surtur til landvarnar og hafði logandi sverð í hendi.