„Konráð Gíslason“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
mEkkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
'''Konráð Gíslason''' ([[3. júlí]] [[1808]] - [[4. janúar]] [[1891]]) var [[Ísland|íslenskur]] [[málfræði]]ngur og einn [[Fjölnismenn|Fjölnismanna]]. Hann var brautryðjandi í íslenskri orðabókargerð, samdi m.a. Danska [[orðabók]] (1851) og átti mikinn þátt í íslensk-enskri orðabók sem kennd er við R. Cleasby og [[Guðbrandur Vigfússon|Guðbrand Vigfússon]]. Hann rannsakaði fornmálið og gerði fyrstur grein fyrir muninum á íslensku fornmáli og nútímamáli í ritinu |
'''Konráð Gíslason''' ([[3. júlí]] [[1808]] - [[4. janúar]] [[1891]]) var [[Ísland|íslenskur]] [[málfræði]]ngur og einn [[Fjölnismenn|Fjölnismanna]]. Hann var brautryðjandi í íslenskri orðabókargerð, samdi m.a. Danska [[orðabók]] (1851) og átti mikinn þátt í íslensk-enskri orðabók sem kennd er við R. Cleasby og [[Guðbrandur Vigfússon|Guðbrand Vigfússon]]. Hann rannsakaði fornmálið og gerði fyrstur grein fyrir muninum á íslensku fornmáli og nútímamáli í ritinu „Um frumparta íslenzkrar túngu í fornöld“ (1846). Þá gaf Konráð út fornrit, m.a. [[Njáls saga|Njálu]] (1875-1889) þar sem hann valdi saman texta úr ólíkum handritum eftir því sem honum þótti fara best. Konráð vildi laga stafsetningu að framburði en hugmyndir hans á því sviði náðu aldrei fótfestu. |
||
| ⚫ | |||
[[Flokkur:Fjölnir]] |
[[Flokkur:Fjölnir]] |
||
[[Flokkur:Íslenskir málfræðingar]] |
[[Flokkur:Íslenskir málfræðingar]] |
||
{{fd|1808|1891}} |
{{fd|1808|1891}} |
||
| ⚫ | |||
[[de:Konrád Gíslason]] |
[[de:Konrád Gíslason]] |
||
Útgáfa síðunnar 14. febrúar 2007 kl. 19:18
Konráð Gíslason (3. júlí 1808 - 4. janúar 1891) var íslenskur málfræðingur og einn Fjölnismanna. Hann var brautryðjandi í íslenskri orðabókargerð, samdi m.a. Danska orðabók (1851) og átti mikinn þátt í íslensk-enskri orðabók sem kennd er við R. Cleasby og Guðbrand Vigfússon. Hann rannsakaði fornmálið og gerði fyrstur grein fyrir muninum á íslensku fornmáli og nútímamáli í ritinu „Um frumparta íslenzkrar túngu í fornöld“ (1846). Þá gaf Konráð út fornrit, m.a. Njálu (1875-1889) þar sem hann valdi saman texta úr ólíkum handritum eftir því sem honum þótti fara best. Konráð vildi laga stafsetningu að framburði en hugmyndir hans á því sviði náðu aldrei fótfestu.