„Fritz Haber“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
TKSnaevarr (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
TKSnaevarr (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 3: | Lína 3: | ||
==Námsár== |
==Námsár== |
||
Haber nam efnafræði í [[Berlín]] og [[Heidelberg]] undir leiðsögn [[August Wilhelm von Hofmann|Hofmann]]s og [[Robert Bunsen|Bunsen]]s. 1891 varði hann doktorsritgerð sína við háskólann í Berlín. Hún fjallaði um afleiður [[Píperónal]]s (''Über einige Derivate des Piperonals''). |
Haber nam efnafræði í [[Berlín]] og [[Heidelberg]] undir leiðsögn [[August Wilhelm von Hofmann|Hofmann]]s og [[Robert Bunsen|Bunsen]]s. 1891 varði hann doktorsritgerð sína við háskólann í Berlín. Hún fjallaði um afleiður [[Píperónal]]s (''Über einige Derivate des Piperonals''). |
||
{{Nóbelsverðlaun í efnafræði}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Haber, Fritz}} |
{{DEFAULTSORT:Haber, Fritz}} |
||
[[Flokkur:Nóbelsverðlaunahafar í efnafræði]] |
[[Flokkur:Nóbelsverðlaunahafar í efnafræði]] |
||
Nýjasta útgáfa síðan 9. júní 2019 kl. 21:37
Fritz Haber (f. 9. desember 1868 í Breslau (Prússlandi), d. 29. janúar 1934 í Basel (Sviss)) var þýskur efnafræðingur. Honum voru veitt nóbelsverðlaun í efnafræði 1918 fyrir að hafa þróað aðferð til að smíða ammoníak úr frumefnum þess. Sú aðferð er nefnd Haber ferlið.
Námsár[breyta | breyta frumkóða]
Haber nam efnafræði í Berlín og Heidelberg undir leiðsögn Hofmanns og Bunsens. 1891 varði hann doktorsritgerð sína við háskólann í Berlín. Hún fjallaði um afleiður Píperónals (Über einige Derivate des Piperonals).
