„Hringekja“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 2: Lína 2:
'''Hringekja''' er útbúnaður sem snýst í hring með sætum fyrir farþega. Sæti farþega eru oft útbúin sem tréhestar eða önnur dýr og stundum hreyfast þau upp og niður í takt við tónlist til að líkja eftir hesti á brokki eða öðrum hreyfingum. Hringekjur eru algengar sem tæki í [[Skemmtigarður|skemmtigörðum]].
'''Hringekja''' er útbúnaður sem snýst í hring með sætum fyrir farþega. Sæti farþega eru oft útbúin sem tréhestar eða önnur dýr og stundum hreyfast þau upp og niður í takt við tónlist til að líkja eftir hesti á brokki eða öðrum hreyfingum. Hringekjur eru algengar sem tæki í [[Skemmtigarður|skemmtigörðum]].
Ýmiss konar hringekjur eru einnig algeng leiktæki á leiksvæðum barna.
Ýmiss konar hringekjur eru einnig algeng leiktæki á leiksvæðum barna.

== Hringekja í Reykjavík ==
Frá um 1920 til 1926 var hringekja á [[Melavöllurinn|Melavellinum]] í Reykjavík. [[Gísli Halldórsson (arkitekt)|Gísli Halldórsson]] lýsir henni svo í endurminningum sínum:

''„Þetta var handsnúin hringekja. Uppi á lofti var þverslá sem gekk í gegnum ás sem náði frá gólfi og upp í þak. Á ásinn voru festir tréhestar sem gestirnir sátu á. Undir rjáfrinu sáu sjálfboðaliðar um að snúa hringekjunni með því að ýta á þverslána og urðu þeir að hlaupa allt hvað þeir gátu til þess að fá nokkra ferð á hestana. Þetta voru ungir strákar sem púluðu á loftinu eins og galeiðuþrælar í 20–30 mínútur. Eftir það fengu þeir sína umbun sem var ókeypis salíbuna á hestunum í 2–3 mínútur. Oft var ég í hópi strákanna sem sneri hringekjunni og dró ekki af mér. Það var ævintýri líkast að snúast á fleygiferð hring eftir hring á tréfákunum og þarna var stöðug biðröð á stærri mótum. En það kostaði peninga sem við strákarnir áttum ekki til. Eina ráðið var að vinna fyrir frírri ferð og það var alltaf nægur vinnukraftur til að snúa hringekjunni.“''<ref>{{vefheimild|url= http://www.melavollur.is/minningar-gisla-halldorssonar|titill=Endurminningar Gísla Halldórssonar}}</ref>


[[Mynd:Modřany, Sady, šlapací kolotoč.jpg|thumbnail|Hringekja á barnaleikvelli]]
[[Mynd:Modřany, Sady, šlapací kolotoč.jpg|thumbnail|Hringekja á barnaleikvelli]]

Útgáfa síðunnar 5. apríl 2018 kl. 15:01

Hringekja í Fjölskyldu- og húsdýragarðinum.

Hringekja er útbúnaður sem snýst í hring með sætum fyrir farþega. Sæti farþega eru oft útbúin sem tréhestar eða önnur dýr og stundum hreyfast þau upp og niður í takt við tónlist til að líkja eftir hesti á brokki eða öðrum hreyfingum. Hringekjur eru algengar sem tæki í skemmtigörðum. Ýmiss konar hringekjur eru einnig algeng leiktæki á leiksvæðum barna.

Hringekja í Reykjavík

Frá um 1920 til 1926 var hringekja á Melavellinum í Reykjavík. Gísli Halldórsson lýsir henni svo í endurminningum sínum:

„Þetta var handsnúin hringekja. Uppi á lofti var þverslá sem gekk í gegnum ás sem náði frá gólfi og upp í þak. Á ásinn voru festir tréhestar sem gestirnir sátu á. Undir rjáfrinu sáu sjálfboðaliðar um að snúa hringekjunni með því að ýta á þverslána og urðu þeir að hlaupa allt hvað þeir gátu til þess að fá nokkra ferð á hestana. Þetta voru ungir strákar sem púluðu á loftinu eins og galeiðuþrælar í 20–30 mínútur. Eftir það fengu þeir sína umbun sem var ókeypis salíbuna á hestunum í 2–3 mínútur. Oft var ég í hópi strákanna sem sneri hringekjunni og dró ekki af mér. Það var ævintýri líkast að snúast á fleygiferð hring eftir hring á tréfákunum og þarna var stöðug biðröð á stærri mótum. En það kostaði peninga sem við strákarnir áttum ekki til. Eina ráðið var að vinna fyrir frírri ferð og það var alltaf nægur vinnukraftur til að snúa hringekjunni.“[1]

Hringekja á barnaleikvelli

Heimildir

  1. „Endurminningar Gísla Halldórssonar“.