„Háttarsögn“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
Addbot (spjall | framlög)
m Bot: Flyt 14 tungumálatengla, sem eru núna sóttir frá Wikidata á d:q560570
Andreas-is (spjall | framlög)
mEkkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
'''Háttarsögn''' í [[íslenska|íslensku]] er [[sagnorð]] sem gefur til kynna svipaða aðgreiningu og [[persónuháttur|persónuhættir]].<ref name="hulda6">Hulda Óladóttir (2011), bls. 6</ref> Í íslensku teljast ''geta'', ''mega'', ''munu'', ''skulu'', ''vilja'', ''eiga'', ''hljóta'', ''kunna'', ''verða'', ''þurfa'', og ''ætla'' til háttarsagna.<ref name="hulda6" /> Háttarsagnir hafa tvöfalda merkingu í íslensku; grunnmerkingu og möguleikamerkingu.<ref name="hulda6" /><ref name="hulda6">Guðrún Kvaran (2005), bls. 418</ref> Grunnmerking háttarsagnar þýðir að mælandi segi að [[frumlag]]ið hafi skyldu, ábyrgð, leyfi eða getu til að gera það sem [[Nafnháttur|nafnháttarsetningin]] segir.<ref name="hulda6" /> Möguleikamerking háttarsagnar þýðir að fullyrðing í nafnháttarsetningu sé hugsanleg, líkleg eða nauðsynleg.<ref name="hulda6">Guðrún Kvaran (2005), bls. 473</ref>
'''Háttarsögn''' í [[íslenska|íslensku]] er [[sagnorð]] sem gefur til kynna svipaða aðgreiningu og [[persónuháttur|persónuhættir]].<ref name="hulda6">Hulda Óladóttir (2011), bls. 6</ref> Í íslensku teljast ''geta'', ''mega'', ''munu'', ''skulu'', ''vilja'', ''eiga'', ''hljóta'', ''kunna'', ''verða'', ''þurfa'', og ''ætla'' til háttarsagna.<ref name="hulda6" /> Háttarsagnir hafa tvöfalda merkingu í íslensku; grunnmerkingu og möguleikamerkingu.<ref name="hulda6" /><ref name="gudrun418>Guðrún Kvaran (2005), bls. 418</ref> Grunnmerking háttarsagnar þýðir að mælandi segi að [[frumlag]]ið hafi skyldu, ábyrgð, leyfi eða getu til að gera það sem [[Nafnháttur|nafnháttarsetningin]] segir.<ref name="hulda6" /> Möguleikamerking háttarsagnar þýðir að fullyrðing í nafnháttarsetningu sé hugsanleg, líkleg eða nauðsynleg.<ref name="gudrun473">Guðrún Kvaran (2005), bls. 473</ref>


* Hún '''má''' heimsækja mig. (grunnmerking)
* Hún '''má''' heimsækja mig. (grunnmerking)

Útgáfa síðunnar 24. mars 2017 kl. 08:54

Háttarsögn í íslensku er sagnorð sem gefur til kynna svipaða aðgreiningu og persónuhættir.[1] Í íslensku teljast geta, mega, munu, skulu, vilja, eiga, hljóta, kunna, verða, þurfa, og ætla til háttarsagna.[1] Háttarsagnir hafa tvöfalda merkingu í íslensku; grunnmerkingu og möguleikamerkingu.[1][2] Grunnmerking háttarsagnar þýðir að mælandi segi að frumlagið hafi skyldu, ábyrgð, leyfi eða getu til að gera það sem nafnháttarsetningin segir.[1] Möguleikamerking háttarsagnar þýðir að fullyrðing í nafnháttarsetningu sé hugsanleg, líkleg eða nauðsynleg.[3]

  • Hún heimsækja mig. (grunnmerking)
  • Þessi frétt hlýtur að vera rétt. (möguleikamerking)

Tengt efni

Neðanmálsgreinar

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Hulda Óladóttir (2011), bls. 6
  2. Guðrún Kvaran (2005), bls. 418
  3. Guðrún Kvaran (2005), bls. 473

Heimildir