„Sankti Kristófer og Nevis“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
mEkkert breytingarágrip |
||
Lína 32: | Lína 32: | ||
tímabelti = [[UTC]]-4 | |
tímabelti = [[UTC]]-4 | |
||
}} |
}} |
||
'''Sambandsríkið Sankti Kristófer og Nevis''' eða '''Sankti Kitts og Nevis''' ([[enska]]: ''Saint Kitts and Nevis'', |
'''Sambandsríkið Sankti Kristófer og Nevis''' eða '''Sankti Kitts og Nevis''' ([[enska]]: ''Saint Kitts and Nevis'', opinberlega ''Saint Christopher and Nevis'') er tveggja [[eyja]] [[eyríki]] í [[Karíbahaf]]i. Eyjarnar eru hluti [[Hléborðseyjar|Hléborðseyja]], sem eru nyrðri hluti [[Litlu-Antillaeyjar|Litlu-Antillaeyja]]. Næstu eyjar eru við Sankti Kristófer og Nevis [[Angvilla]], [[Saba]], [[Saint Barthélemy]] og [[Saint Martin]] í norðnorðvestur, [[Antígva og Barbúda]] í norðaustur, [[Montserrat]] í suðvestur og [[Saint Croix]] í vestur. Höfuðborg sambandsríkisins heitir [[Basseterre]] og er ásamt aðsetri alríkisstjórnarinnar staðsett á stærri eyjunni, [[Sankti Kristófer]]. [[Nevis]] (''Nuestra Señora de las Nieves'') er staðsett 3 km suðaustur af stærri eyjunni. Áður var breska nýlendan [[Angvilla]] hluti af sambandinu, sem þá hét [[Sankti Kristófer-Nevis-Angvilla]]. |
||
Eyjarnar voru byggðar [[indíáni|indíánum]] um þúsundir ára, en [[karíbar]] lögðu þær undir sig um þremur öldum fyrir komu [[Evrópa|Evrópumanna]]. Eyjarnar voru með þeim fyrstu sem Evrópumenn hófu landnám á þegar franskir [[húgenottar]] settust að á Sankti Kristófer árið [[1538]]. Spánverjar lögðu byggð þeirra í rúst og fluttu þá burt frá eyjunni skömmu síðar. Árið [[1623]] hófu [[England|Englendingar]] landnám og síðan [[Frakkland|Frakkar]]. Árið [[1626]] frömdu þeir fjöldamorð á frumbyggjum eyjanna sem höfðu lagt á ráðin um að reka hvítu landnemana burt. Spánverjar lögðu byggðirnar á eyjunni aftur í rúst en heimiluðu svo endurreisn þeirra árið [[1630]]. England og Frakkland tókust á um yfirráð en á endanum urðu eyjarnar enskt yfirráðasvæði [[1713]]. Sykur[[plantekra|plantekrur]] voru undirstaða byggðarinnar og [[þrælahald|þrælar]] frá [[Afríka|Afríku]] voru fluttir inn í stórum stíl til að vinna á þeim. Eyjarnar fengu (ásamt Angvilla) heimastjórn árið [[1967]]. Íbúar Angvilla klufu sig úr sambandinu árið [[1971]]. Eyjarnar fengu fullt sjálfstæði árið [[1983]]. |
Eyjarnar voru byggðar [[indíáni|indíánum]] um þúsundir ára, en [[karíbar]] lögðu þær undir sig um þremur öldum fyrir komu [[Evrópa|Evrópumanna]]. Eyjarnar voru með þeim fyrstu sem Evrópumenn hófu landnám á þegar franskir [[húgenottar]] settust að á Sankti Kristófer árið [[1538]]. Spánverjar lögðu byggð þeirra í rúst og fluttu þá burt frá eyjunni skömmu síðar. Árið [[1623]] hófu [[England|Englendingar]] landnám og síðan [[Frakkland|Frakkar]]. Árið [[1626]] frömdu þeir fjöldamorð á frumbyggjum eyjanna sem höfðu lagt á ráðin um að reka hvítu landnemana burt. Spánverjar lögðu byggðirnar á eyjunni aftur í rúst en heimiluðu svo endurreisn þeirra árið [[1630]]. England og Frakkland tókust á um yfirráð en á endanum urðu eyjarnar enskt yfirráðasvæði [[1713]]. Sykur[[plantekra|plantekrur]] voru undirstaða byggðarinnar og [[þrælahald|þrælar]] frá [[Afríka|Afríku]] voru fluttir inn í stórum stíl til að vinna á þeim. Eyjarnar fengu (ásamt Angvilla) heimastjórn árið [[1967]]. Íbúar Angvilla klufu sig úr sambandinu árið [[1971]]. Eyjarnar fengu fullt sjálfstæði árið [[1983]]. |
Útgáfa síðunnar 23. október 2015 kl. 11:18
Federation of Saint Kitts and Nevis | |
Fáni | Skjaldarmerki |
Kjörorð: Country Above Self | |
Þjóðsöngur: O Land of Beauty! | |
Höfuðborg | Basseterre |
Opinbert tungumál | enska |
Stjórnarfar | Þingbundin konungsstjórn
|
Drottning Landstjóri Forsætisráðherra |
Elísabet 2. Edmund Lawrence Denzil Douglas |
Flatarmál • Samtals • Vatn (%) |
207. sæti 269; Sankti Kristófer: 176 km², Nevis: 93 km² ~0 |
Mannfjöldi • Samtals (2011) • Þéttleiki byggðar |
209. sæti 50.314 187/km² |
VLF (KMJ) | áætl. 2011 |
• Samtals | 0,895 millj. dala (177. sæti) |
• Á mann | 15.573 dalir (60. sæti) |
Gjaldmiðill | austurkarabískur dalur (XCD) |
Tímabelti | UTC-4 |
Þjóðarlén | .kn |
Landsnúmer | +1-869 |
Sambandsríkið Sankti Kristófer og Nevis eða Sankti Kitts og Nevis (enska: Saint Kitts and Nevis, opinberlega Saint Christopher and Nevis) er tveggja eyja eyríki í Karíbahafi. Eyjarnar eru hluti Hléborðseyja, sem eru nyrðri hluti Litlu-Antillaeyja. Næstu eyjar eru við Sankti Kristófer og Nevis Angvilla, Saba, Saint Barthélemy og Saint Martin í norðnorðvestur, Antígva og Barbúda í norðaustur, Montserrat í suðvestur og Saint Croix í vestur. Höfuðborg sambandsríkisins heitir Basseterre og er ásamt aðsetri alríkisstjórnarinnar staðsett á stærri eyjunni, Sankti Kristófer. Nevis (Nuestra Señora de las Nieves) er staðsett 3 km suðaustur af stærri eyjunni. Áður var breska nýlendan Angvilla hluti af sambandinu, sem þá hét Sankti Kristófer-Nevis-Angvilla.
Eyjarnar voru byggðar indíánum um þúsundir ára, en karíbar lögðu þær undir sig um þremur öldum fyrir komu Evrópumanna. Eyjarnar voru með þeim fyrstu sem Evrópumenn hófu landnám á þegar franskir húgenottar settust að á Sankti Kristófer árið 1538. Spánverjar lögðu byggð þeirra í rúst og fluttu þá burt frá eyjunni skömmu síðar. Árið 1623 hófu Englendingar landnám og síðan Frakkar. Árið 1626 frömdu þeir fjöldamorð á frumbyggjum eyjanna sem höfðu lagt á ráðin um að reka hvítu landnemana burt. Spánverjar lögðu byggðirnar á eyjunni aftur í rúst en heimiluðu svo endurreisn þeirra árið 1630. England og Frakkland tókust á um yfirráð en á endanum urðu eyjarnar enskt yfirráðasvæði 1713. Sykurplantekrur voru undirstaða byggðarinnar og þrælar frá Afríku voru fluttir inn í stórum stíl til að vinna á þeim. Eyjarnar fengu (ásamt Angvilla) heimastjórn árið 1967. Íbúar Angvilla klufu sig úr sambandinu árið 1971. Eyjarnar fengu fullt sjálfstæði árið 1983.
Frá 17. öld og fram undir miðja 20. öld var sykur helsta útflutningsafurð eyjanna en lækkandi heimsmarkaðsverð hefur ýtt undir aukna fjölbreytni í landbúnaðarframleiðslu eyjanna. Mikilvægustu atvinnugreinarnar eru ferðaþjónusta og rafeindatæki og rafeindaíhlutir.
Stjórnsýsluskipting
Sankti Kristófer og Nevis er skipt í fjórtán sóknir: níu á Sankti Kristófer og fimm á Nevis.