„Guillaume Apollinaire“: Munur á milli breytinga
m Vélmenni: ka:გიიომ აპოლინერი er úrvalsgrein |
img |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
[[Mynd: |
[[Mynd:Apollinaire Rouveyre 1914.webm|thumb|thumbtime=1|upright=1.5|Guillaume Apollinaire (left) and André Rouveyre, 1914.]] |
||
'''Guillaume Apollinaire''' (fæddur Wilhelm Albert Włodzimierz Apolinary de Kostrowick; [[25. ágúst]] [[1880]] – [[9. nóvember]] [[1918]]) var [[Frakkland|franskt]] [[skáld]] af [[Pólland|pólskum]] uppruna. Hann er eitt af mikilvægustu skáldum Frakklands frá upphafi [[20. öldin|20. aldar]]. Hann tók þátt í ýmsum [[framúrstefna|framúrstefnuhreyfingum]], þar á meðal [[kúbismi|kúbismanum]] (í gegnum [[Puteaux-hópurinn|Puteaux-hópinn]]). Hann notaði fyrstur orðið [[súrrealismi]] í innganginum að leikriti sínu ''Les mamelles de Tirésias'' frá 1917. |
'''Guillaume Apollinaire''' (fæddur Wilhelm Albert Włodzimierz Apolinary de Kostrowick; [[25. ágúst]] [[1880]] – [[9. nóvember]] [[1918]]) var [[Frakkland|franskt]] [[skáld]] af [[Pólland|pólskum]] uppruna. Hann er eitt af mikilvægustu skáldum Frakklands frá upphafi [[20. öldin|20. aldar]]. Hann tók þátt í ýmsum [[framúrstefna|framúrstefnuhreyfingum]], þar á meðal [[kúbismi|kúbismanum]] (í gegnum [[Puteaux-hópurinn|Puteaux-hópinn]]). Hann notaði fyrstur orðið [[súrrealismi]] í innganginum að leikriti sínu ''Les mamelles de Tirésias'' frá 1917. |
||
Útgáfa síðunnar 3. október 2014 kl. 06:29
Guillaume Apollinaire (fæddur Wilhelm Albert Włodzimierz Apolinary de Kostrowick; 25. ágúst 1880 – 9. nóvember 1918) var franskt skáld af pólskum uppruna. Hann er eitt af mikilvægustu skáldum Frakklands frá upphafi 20. aldar. Hann tók þátt í ýmsum framúrstefnuhreyfingum, þar á meðal kúbismanum (í gegnum Puteaux-hópinn). Hann notaði fyrstur orðið súrrealismi í innganginum að leikriti sínu Les mamelles de Tirésias frá 1917.
Með þekktustu verkum hans eru ljóðasafnið Alcools frá 1913. Myndljóð Apollinaires komu fyrst út í ljóðasafni skömmu eftir að hann lést.
Í upphafi Fyrri heimsstyrjaldar skráði Apollinaire sig í franska herinn eftir að hafa sótt um franskan ríkisborgararétt (sem hann fékk árið 1916). Hann særðist á höfði þegar sprengjubrot hæfði hann þar sem hann sat og las í skotgröf sinni. Hann lést úr spænsku veikinni 1918.
