„Tala (málfræði)“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m r2.7.3) (Vélmenni: Bæti við bar:Numerus |
m r2.7.2) (Vélmenni: Bæti við fa:شمار (دستور زبان) |
||
Lína 30: | Lína 30: | ||
[[et:Arv (keeleteadus)]] |
[[et:Arv (keeleteadus)]] |
||
[[eu:Numero (gramatika)]] |
[[eu:Numero (gramatika)]] |
||
[[fa:شمار (دستور زبان)]] |
|||
[[fi:Kieliopillinen luku]] |
[[fi:Kieliopillinen luku]] |
||
[[fr:Nombre grammatical]] |
[[fr:Nombre grammatical]] |
Útgáfa síðunnar 27. febrúar 2013 kl. 12:55
Tala er í málfræði hugtak sem gefur til kynna fjölda. Í íslensku skiptist hugtakið „tala“ í eintölu og fleirtölu,[1] og eitt sinn í tvítölu.
Málfræði talna
Mörg tungumál hafa málfræðilegar tölur, sem er viðfang sérstakra orða og breytir framburði þeirra og merkingu. Dæmi er um eintölu, tvítölu og fleirtölu í íslensku.
Sálfræðingar hafa gert (frekar vafasamar) kannannir á sameiginlegu gáfnafari heilla þjóða með tilliti til þess hversu háar málfræðilegar tölur eru til: Sum tungumál þekkja „einn“ og „margir“, önnur „einn“, „tveir“ og „margir“, og svo framvegis.