„Tunga“: Munur á milli breytinga
m r2.7.2) (Vélmenni: Bæti við: or:ଜିଭ |
m Vélmenni: Bæti við: gn:Kũ |
||
Lína 54: | Lína 54: | ||
[[gd:Teanga]] |
[[gd:Teanga]] |
||
[[gl:Lingua (anatomía)]] |
[[gl:Lingua (anatomía)]] |
||
[[gn:Kũ]] |
|||
[[gu:જીભ]] |
[[gu:જીભ]] |
||
[[gv:Çhengey (ronsaghey-kirpey)]] |
[[gv:Çhengey (ronsaghey-kirpey)]] |
Útgáfa síðunnar 15. desember 2012 kl. 16:28
Tunga er stór vöðvi, eða öllu heldur átta tengdir vöðvar, í munni sem vinnur fæðu til að tyggja og gleypa. Yfirborð tungunnar er þakið bragðlaukum sem greina bragð. Áður var talið að bragðlaukarnir dreifðust misjafnt á tunguna þannig að ákveðnir hlutar hennar skynjuðu tiltekið bragð, þannig að tungubroddurinn skynjaði sætt bragð og aðrir hlutar tungunnar salt, beiskt og súrt bragð, en rannsóknir hafa leitt í ljós að svo er ekki, allir hlutar tungunnar skynja allar bragðtegundir.
Tungan getur hreyfst á ýmsa vegu og þannig myndað hljóð og er því mikilvægt tæki í talmáli. Fjórir af vöðvunum átta sem mynda tunguna eru tengdir við bein og hlutverk þeirra er að breyta stöðu tungunnar í munninum. Hinir fjórir tengjast ekki beinum og hlutverk þeirra er að breyta lögun hennar. Stundum sést því haldið fram að tungan sé sterkasti vöðvi líkamanns en fyrir því er enginn fótur; hún er hins vegar sá hreyfanlegasti.
Hljóðfræði og tungan
Í hljóðfræði er venja að skipta tungunni í þrjá til fjóra hluta þótt mörkin milli þeirra séu ekki fastákveðin. En venjulega er þeim skipt í: Tungubrodd, tungubak (sem gjarnan er skipt í framtungu og miðtungu) og svo tungurót.
-
Inngangur í kok, séð aftan frá
-
Þverskurðarmynd af nefi, munni, koki og vélinda.
-
Smásjármynd af tungu