„Blönduð beyging“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
BiT (spjall | framlög)
mEkkert breytingarágrip
Lína 20: Lína 20:
*:munu - mun - mundi - (ekki til í [[lýsingarháttur þátíðar|lýsingarhætti þátíðar]])
*:munu - mun - mundi - (ekki til í [[lýsingarháttur þátíðar|lýsingarhætti þátíðar]])
*:skulu - skal - skyldi - (ekki til í [[lýsingarháttur þátíðar|lýsingarhætti þátíðar]])
*:skulu - skal - skyldi - (ekki til í [[lýsingarháttur þátíðar|lýsingarhætti þátíðar]])
*:þið gleymduð má
[[Flokkur:Málfræði]]
[[Flokkur:Málfræði]]

Útgáfa síðunnar 11. desember 2012 kl. 17:26

Blönduð beyging (skammstafað sem b.b.) er hugtak í málfræði.

Blönduð beyging í íslensku

Blandaðar sagnir

Blandaðar sagnir er ein af þremur tegundum sagna eftir því hvernig þær geta skipst eftir sagnbeyging (hinar tvær eru veikar sagnir og sterkar sagnir). Blönduð beyging er þegar sagnir eru hvorki veikar né sterkar (eða að sumu leyti veikar og öðru leyti sterkar). Blönduð beyging er tvenns konar:

  • ri-sagnir sem mynd þátíð eintölu með endingunni -ri (neri, greri, sneri o.s.fv.) hafa endingu og tvö atkvæði í þátíð.
    gróagrerigróið
    róareriróið
    snúasnerisnúið
    núanerinúið
  • Núþálegar sagnir mynda nútíð eins og sterkar sagnir mynda þátíð en hafa sams konar þátíð og veikar sagnir. Sögnin vita (veit, vissi) er núþáleg sögn á meðan líta (leit, litum, litið) er sterk sögn. Núþálegu sagnirnar eru 10:
    unna - ann - unni - unnað
    kunna - kann - kunni - kunnað
    muna - man - mundi - munað
    eiga - á - átti - átt
    mega - má -mátti - mátt
    þurfa - þarf - þurfti - þurft
    vita - vei - vissi - vitað
    vilja - vil - vildi - viljað
    munu - mun - mundi - (ekki til í lýsingarhætti þátíðar)
    skulu - skal - skyldi - (ekki til í lýsingarhætti þátíðar)
    þið gleymduð má