„Tjingveldið“: Munur á milli breytinga
m Akigka færði Kingveldið á Tjingveldið |
m r2.7.2+) (Vélmenni: Bæti við: als:Qing-Dynastie Breyti: ky:Цин империясы |
||
Lína 16: | Lína 16: | ||
{{Tengill GG|no}} |
{{Tengill GG|no}} |
||
[[als:Qing-Dynastie]] |
|||
[[an:Dinastía Qing]] |
[[an:Dinastía Qing]] |
||
[[ar:مملكة تشينغ]] |
[[ar:مملكة تشينغ]] |
||
Lína 58: | Lína 59: | ||
[[ko:청나라]] |
[[ko:청나라]] |
||
[[krc:Цин династия]] |
[[krc:Цин династия]] |
||
[[ky:Цин |
[[ky:Цин империясы]] |
||
[[la:Domus Qing]] |
[[la:Domus Qing]] |
||
[[lt:Čingų dinastija]] |
[[lt:Čingų dinastija]] |
Útgáfa síðunnar 20. nóvember 2012 kl. 11:33
Tjingveldið (kínverska: 清朝, Qīng cháo; mansjúmál: Daicing gurunð; mongólska: Манж Чин Улс) einnig kallað Mansjúveldið var síðasta keisaraættin sem ríkti yfir Kína frá 1644 til 1911. Keisaraættin kom frá mansjúættbálkinum Aisin Gioro í Mansjúríu og hóf að leggja Kína undir sig 1644. Mansjúmenn gerðu uppreisn gegn hinu ríkjandi Mingveldi undir stjórn Nurhacis 1616 og lýstu yfir stofnun Síðara Jinveldisins. 1636 breyttu þeir nafninu í Tjingveldið og 1644 lögðu þeir Peking undir sig. Þeir náðu fullum yfirráðum yfir Kína 1683 en hankínverjar (sem eru meirihluti íbúa Kína) litu alla tíð á Tjingveldið sem erlend yfirráð.
Tjingveldinu tók að hnigna hratt eftir miðja 19. öld, ekki síst vegna þrýstings frá evrópsku nýlenduveldunum og Japan. Keisaraveldið var lagt niður í kjölfar Xinhai-byltingarinnar og keisaraekkjan Longyu sagði af sér fyrir hönd síðasta keisarans Puyi 12. febrúar 1912.