„Draugur“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m Vélmenni: Bæti við: et:Kummitus |
m r2.7.3) (Vélmenni: Bæti við: nn:Spøkelse |
||
Lína 60: | Lína 60: | ||
[[ne:भूत]] |
[[ne:भूत]] |
||
[[nl:Spook]] |
[[nl:Spook]] |
||
[[nn:Spøkelse]] |
|||
[[no:Spøkelse]] |
[[no:Spøkelse]] |
||
[[oc:Fantauma]] |
[[oc:Fantauma]] |
Útgáfa síðunnar 5. október 2012 kl. 10:05
Draugur (vofa eða afturganga) er yfirskilvitleg vera í þjóðtrú og goðsögnum. Á Norðurlöndum átti draugur upprunarlega við uppvakning sem risið hafði úr gröf sinni, oftar en ekki vakinn upp með fjölkynngi til að sinna illviljuðum erindagjörðum sem galdramaðurinn fól honum í té. Það var almennt álitið að draugar gætu einnig risið upp úr grafarhaug sínum af sjálfsdáðum og oft voru sérstakar galdrarúnir ristar í steina við grafir stríðsmanna til að koma í veg fyrir að þeir gengju aftur, líkt og rúnasteinnin í Kalleby í Svíþjóð gefur til kynna.
Ýmsar gerðir drauga
- Dagdraugur - er draugur sem er á ferð um daga sem nætur. Dæmi um slíkan draug var t.d.Höfðabrekku-Jórunn.
- fédraugur - er draugur sem gengur aftur til eigna sinna (einkum til að leika sér að peningum sínum).
- gangári - er flækingsdraugur, afturganga sem flakkar um.
- sjódraugur eða sædraugur - er draugur sem hefst við í sjó.
- staðardraugur - er draugur sem fylgir ákveðnum stað.
- ærsladraugur - er húsdraugur sem gerir skarkala, hreyfir hluti úr stað og veldur ýmsum óútskýranlegum atvikum innanhúss.
- fjárhúsdraugar - eru draugar eftir fjármenn sem farist hafa voveiflega í eða við fjárhús.
- útburður - er barn sem borið var út hráblautt og óskírt eða náði af öðrum ástæðum ekki skírn fyrir dauða sinn, sbr.: Móðir mín í kví kví.