Stjörnuþoka

NGC 4414 er dæmigerð þyrilþoka, rúmlega 50 þúsund ljósár í þvermál, og í um það bil 60 milljóna ljósára fjarlægð frá jörðu.

Stjörnuþoka eða geimþoka (stundum kölluð vetrarbraut) er þyrping fjölmargra stjarna og annarra stjarnfræðilegra fyrirbæra, sem haldast í nágrenni hvert við annað vegna sameiginlegs þyngdarsviðs stjörnuþokunnar. Orðið nágrenni er auðvitað afstætt, og stjörnuþokur eru mjög stórar. Dæmigerðar stjörnuþokur geta verið frá þúsundum til hundraða þúsunda ljósára í þvermál og innihaldið allt frá því um tíu milljónum (10⁷) stjarna, og upp í billjón (10¹²) stjörnur. Í flestum tilvikum er vegalengdin á milli stjörnuþoka talin í milljörðum ljósára, en þó eru til stjörnuþokur sem eru mun nær, og þess eru jafnvel dæmi að tvær stjörnuþokur „rekist saman“. Talið er að finna megi svarthol í miðju allra störnuþoka.

Sólkerfið er í stjörnuþoku sem nefnist Vetrarbrautin.

Tenglar

• Stjörnufræðivefurinn: Vetrarbrautir
• ESO frétt: Brotist út úr þokunni – Fjarlægasta vetrarbraut sem mælst hefur
• Stjörnufræðivefurinn: Fjarlægasta vetrarbraut sem sést hefur í alheimi hingað til
• „Getur þú sagt mér allt um stjörnuþokur?“. Vísindavefurinn.
• „Hvað eru margar stjörnuþokur í alheiminum?“. Vísindavefurinn.

  Þessi stjörnufræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.