„Rafmótstaða“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
Xqbot (spjall | framlög)
m robot Bæti við: sq:Rezistenca elektrike
VolkovBot (spjall | framlög)
Lína 29: Lína 29:
[[de:Elektrischer Widerstand]]
[[de:Elektrischer Widerstand]]
[[el:Ηλεκτρική αντίσταση]]
[[el:Ηλεκτρική αντίσταση]]
[[en:Electrical resistance]]
[[en:Electrical resistance and conductance]]
[[eo:Elektra rezistanco]]
[[eo:Elektra rezistanco]]
[[es:Resistencia eléctrica]]
[[es:Resistencia eléctrica]]

Útgáfa síðunnar 24. janúar 2011 kl. 21:20

Rafmótstaða (oftast kölluð (raf)viðnám) er tregða rafleiðara við að flytja rafstaum og veldur spennufalli í rafrás. Er yfirleitt fasti í rafrásum, en er þó háð hita leiðarans.

Skilgreining

Ef rafleiðari ber einsleitan jafnstraum má reikna rafmótstöðu með eftirfarandi jöfnu:

þar sem

l er lengd leiðara,
A er þverskurðarflatarmál hans og
ρ eðlisviðnám.

Rafmótstaða í riðstraumsrás kallast samviðnám og er summa raun- og launviðnáms rásarinnar. Í jafnstraumsrás er launviðnám núll, þ.a. rafviðnám er eingönu raunviðnám.

Ohmslögmál gefur samband rafspennu, V, rafstraums I og rafmótstöðu R í rafrás með jöfnunni V = IR. Ofurleiðari hefur enga rafmótstöðu.