„Pétur Pétursson“: Munur á milli breytinga
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 3: | Lína 3: | ||
Pétur og Brynjólfur bróðir hans voru sendir til í tvo vetur náms hjá séra Einari Thorlacius í [[Goðdalir|Goðdölum]] og seinna á [[Saurbær (Eyjafjarðarsveit)|Saurbæ]] í Eyjafirði og var [[Jónas Hallgrímsson]] samnemandi þeirra seinni veturinn. Þeir fóru svo í [[Bessastaðaskóli|Bessastaðaskóla]]. Pétur varð stúdent þaðan [[1827]] og lauk guðfræðiprófi frá [[Kaupmannahafnarháskóli|Kaupmannahafnarháskóla]] 1834. Hann var prestur á [[Helgafell]]i og [[Staðarstaður|Staðarstað]] og prófastur í Snæfellsnesprófastsdæmi, og var skipaður forstöðumaður [[Prestaskólinn|Prestaskólans]] 1847. Má því segja að hann hafi verið fyrsti stjórnandi íslensks skóla á háskólastigi. Hann var skipaður biskup Íslands 1866 og gengdi því embætti í 23 ár, fékk lausn 16. apríl 1889. Hann var [[konungkjörinn]] [[alþingismaður]] 1849-1887 og bæjarfulltrúi í Reykjavík 1849-1851 og 1855-1856. Hann samdi líka margar guðsorðabækur. |
Pétur og Brynjólfur bróðir hans voru sendir til í tvo vetur náms hjá séra Einari Thorlacius í [[Goðdalir|Goðdölum]] og seinna á [[Saurbær (Eyjafjarðarsveit)|Saurbæ]] í Eyjafirði og var [[Jónas Hallgrímsson]] samnemandi þeirra seinni veturinn. Þeir fóru svo í [[Bessastaðaskóli|Bessastaðaskóla]]. Pétur varð stúdent þaðan [[1827]] og lauk guðfræðiprófi frá [[Kaupmannahafnarháskóli|Kaupmannahafnarháskóla]] 1834. Hann var prestur á [[Helgafell]]i og [[Staðarstaður|Staðarstað]] og prófastur í Snæfellsnesprófastsdæmi, og var skipaður forstöðumaður [[Prestaskólinn|Prestaskólans]] 1847. Má því segja að hann hafi verið fyrsti stjórnandi íslensks skóla á háskólastigi. Hann var skipaður biskup Íslands 1866 og gengdi því embætti í 23 ár, fékk lausn 16. apríl 1889. Hann var [[konungkjörinn]] [[alþingismaður]] 1849-1887 og bæjarfulltrúi í Reykjavík 1849-1851 og 1855-1856. Hann samdi líka margar guðsorðabækur. |
||
Fyrri kona hans var Anna Sigríður Aradóttir frá [[Flugumýri]] en hún dó 1839 eftir stutt hjónaband. Síðari kona hans var Sigríður Bogadóttir, dóttir [[Bogi Benediktsson|Boga Benediktssonar]] á [[Staðarfell]]i. |
Fyrri kona hans var Anna Sigríður Aradóttir frá [[Flugumýri]] en hún dó 1839 eftir stutt hjónaband. Síðari kona hans var Sigríður Bogadóttir, dóttir [[Bogi Benediktsson|Boga Benediktssonar]] á [[Staðarfell]]i. Meðal barna þeirra var [[Þóra Pétursdóttir|Þóra]] (f.[[1848]]). |
||
== Heimildir == |
== Heimildir == |
Útgáfa síðunnar 14. desember 2010 kl. 22:42
Pétur Pétursson (3. október 1808 - 15. maí 1891) var biskup íslensku Þjóðkirkjunnar frá 1866 til 1889. Hann var fæddur á Miklabæ í Blönduhlíð, sonur Péturs Péturssonar prófasts á Víðivöllum og seinni konu hans, Þóru Brynjólfsdóttur. Hann var einn hinna kunnu Víðivallabræðra; hinir voru Jón Pétursson háyfirdómari og Brynjólfur Pétursson Fjölnismaður.
Pétur og Brynjólfur bróðir hans voru sendir til í tvo vetur náms hjá séra Einari Thorlacius í Goðdölum og seinna á Saurbæ í Eyjafirði og var Jónas Hallgrímsson samnemandi þeirra seinni veturinn. Þeir fóru svo í Bessastaðaskóla. Pétur varð stúdent þaðan 1827 og lauk guðfræðiprófi frá Kaupmannahafnarháskóla 1834. Hann var prestur á Helgafelli og Staðarstað og prófastur í Snæfellsnesprófastsdæmi, og var skipaður forstöðumaður Prestaskólans 1847. Má því segja að hann hafi verið fyrsti stjórnandi íslensks skóla á háskólastigi. Hann var skipaður biskup Íslands 1866 og gengdi því embætti í 23 ár, fékk lausn 16. apríl 1889. Hann var konungkjörinn alþingismaður 1849-1887 og bæjarfulltrúi í Reykjavík 1849-1851 og 1855-1856. Hann samdi líka margar guðsorðabækur.
Fyrri kona hans var Anna Sigríður Aradóttir frá Flugumýri en hún dó 1839 eftir stutt hjónaband. Síðari kona hans var Sigríður Bogadóttir, dóttir Boga Benediktssonar á Staðarfelli. Meðal barna þeirra var Þóra (f.1848).
Heimildir
Tenglar
Fyrirrennari: Helgi G. Thordersen |
|
Eftirmaður: Hallgrímur Sveinsson |