„Ábóti“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
m robot Breyti: scn:Abbati |
m Tilvísun + nákvæmara orðalag um vígslu. |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
'''Ábóti''' er yfirmaður í [[Kristni|kristnu]] [[Munkaklaustur|munkaklaustri]]. Heitið er dregið af [[arameíska]] orðinu ''abba'' sem þýðir faðir. Ábótinn er valin af [[Munkur|munkum]] klaustursins og er vígður til embættisins. |
'''Ábóti''' er yfirmaður í [[Kristni|kristnu]] [[Munkaklaustur|munkaklaustri]]. Heitið er dregið af [[arameíska]] orðinu ''abba'' sem þýðir faðir. Ábótinn er valin af [[Munkur|munkum]] klaustursins og er vígður til embættisins. |
||
Upphaflega var ábóti heiðurstitill sem gefinn var öllum eldri munkum. Frá frá 5 öld kemst ný regla á klausturstarfsemina og yfirmenn klaustranna fá þá aukin völd og geta krafist algjörrar hlýðni af munkunum. Frá þeim tíma eru titill yfirmannanna ábóti. Það er þó ekki fyrr en á 6 öld sem þess er krafist að ábótar séu prestvígðir. Sjöunda ökumeníska kirkjuþingið (í [[Nicæa]], 787) veitti þeim rétt að víga munka |
Upphaflega var ábóti heiðurstitill sem gefinn var öllum eldri munkum. Frá frá 5 öld kemst ný regla á klausturstarfsemina og yfirmenn klaustranna fá þá aukin völd og geta krafist algjörrar hlýðni af munkunum. Frá þeim tíma eru titill yfirmannanna ábóti. Það er þó ekki fyrr en á 6 öld sem þess er krafist að ábótar séu prestvígðir. Sjöunda ökumeníska kirkjuþingið (í [[Nicæa]], 787) veitti þeim rétt að víga munka sem ''lesara'' innan klausturs síns, en það var ein af hinum lægri kirkjulegu vígslum.<ref>[http://www.piar.hu/councils/ecum07.htm Samþykktir Annars Níkeuþingsins, grein 14.2.]. Skoðað 5. september 2010.</ref> Ábóti er ætíð undirmaður [[biskup]]s. |
||
== Tilvísanir== |
|||
<references/> |
|||
{{Tengill ÚG|pt}} |
{{Tengill ÚG|pt}} |
||
Útgáfa síðunnar 5. september 2010 kl. 16:56
Ábóti er yfirmaður í kristnu munkaklaustri. Heitið er dregið af arameíska orðinu abba sem þýðir faðir. Ábótinn er valin af munkum klaustursins og er vígður til embættisins.
Upphaflega var ábóti heiðurstitill sem gefinn var öllum eldri munkum. Frá frá 5 öld kemst ný regla á klausturstarfsemina og yfirmenn klaustranna fá þá aukin völd og geta krafist algjörrar hlýðni af munkunum. Frá þeim tíma eru titill yfirmannanna ábóti. Það er þó ekki fyrr en á 6 öld sem þess er krafist að ábótar séu prestvígðir. Sjöunda ökumeníska kirkjuþingið (í Nicæa, 787) veitti þeim rétt að víga munka sem lesara innan klausturs síns, en það var ein af hinum lægri kirkjulegu vígslum.[1] Ábóti er ætíð undirmaður biskups.
Tilvísanir
- ↑ Samþykktir Annars Níkeuþingsins, grein 14.2.. Skoðað 5. september 2010.