„Tökuorð“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Idioma-bot (spjall | framlög) m robot Bæti við: ar, gl, nah Breyti: ja, uk |
m robot Bæti við: arz:كلمه سلف |
||
Lína 44: | Lína 44: | ||
[[ar:كلمة دخيل]] |
[[ar:كلمة دخيل]] |
||
[[arz:كلمه سلف]] |
|||
[[bg:Чужди думи]] |
[[bg:Чужди думи]] |
||
[[br:Amprest (yezhoniezh)]] |
[[br:Amprest (yezhoniezh)]] |
Útgáfa síðunnar 17. maí 2010 kl. 04:32
Tökuorð er orð, sem fengið er að láni úr öðru tungumáli en hefur lagað sig að hljóð- og beygingarkerfi viðtökumálsins. Íslensk orð sem byrja á bókstafnum p eru tökuorð.
Dæmi um tökuorð
- Bíll (dönsku) - bil [1]
- Kirkja
- Prestur
- Djákni
- Banani
- Altari (latínu) - altus („hár“)
- Vaskur
- Kaffi
- Tóbak
- Kústur
- Viskustykki
- Jeppi
- Edrú - (dönsku) ædru[2]
Sagnbeyging tökusagna
Flestar tökusagnir raða sér í flokk veikbeygðra sagna enda er veika sagnbeygingin einfaldari en sú sterka.
Dæmi
- að bóna
- að fríka
- að meika
- að fíla
Tengt efni
Heimildir
- „„Hver er munurinn á slettum, slangri og tökuorðum?"“. Sótt 2. maí 2007.