„Rafmótstaða“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
Luckas-bot (spjall | framlög)
m robot Bæti við: af:Elektriese weerstand
Xqbot (spjall | framlög)
Lína 41: Lína 41:
[[hr:Električni otpor]]
[[hr:Električni otpor]]
[[hu:Elektromos ellenállás]]
[[hu:Elektromos ellenállás]]
[[hy:Դիմադրություն (էլեկտրական)]]
[[hy:Էլեկտրական դիմադրություն]]
[[id:Hambatan listrik]]
[[id:Hambatan listrik]]
[[io:Elektra rezistiero]]
[[io:Elektra rezistiero]]

Útgáfa síðunnar 13. maí 2010 kl. 21:41

Rafmótstaða (oftast kölluð (raf)viðnám) er tregða rafleiðara við að flytja rafstaum og veldur spennufalli í rafrás. Er yfirleitt fasti í rafrásum, en er þó háð hita leiðarans.

Skilgreining

Ef rafleiðari ber einsleitan jafnstraum má reikna rafmótstöðu með eftirfarandi jöfnu:

þar sem

l er lengd leiðara,
A er þverskurðarflatarmál hans og
ρ eðlisviðnám.

Rafmótstaða í riðstraumsrás kallast samviðnám og er summa raun- og launviðnáms rásarinnar. Í jafnstraumsrás er launviðnám núll, þ.a. rafviðnám er eingönu raunviðnám.

Ohmslögmál gefur samband rafspennu, V, rafstraums I og rafmótstöðu R í rafrás með jöfnunni V = IR. Ofurleiðari hefur enga rafmótstöðu.