„Norræna myntbandalagið“: Munur á milli breytinga
m myntbandalagið |
mEkkert breytingarágrip |
||
Lína 11: | Lína 11: | ||
[[Flokkur:Norræn samvinna]] |
[[Flokkur:Norræn samvinna]] |
||
[[Flokkur: |
[[Flokkur:Hagsaga Danmerkur]] |
||
[[Flokkur: |
[[Flokkur:Hagsaga Svíþjóðar]] |
||
[[Flokkur: |
[[Flokkur:Hagsaga Noregs]] |
||
[[Flokkur: |
[[Flokkur:Hagsaga Íslands]] |
||
{{sa|1873|1972}} |
{{sa|1873|1972}} |
||
Útgáfa síðunnar 19. febrúar 2010 kl. 12:37
Norræna myntbandalagið var myntbandalag milli Danmerkur og Svíþjóðar sem komið var á 5. maí 1873 þegar bæði löndin settu sama gullfót á sína mynt. Noregur, sem þá var fullvalda ríki í konungssambandi við Svíþjóð, ákvað að taka þátt tveimur árum síðar. Svíar breyttu við þetta tækifæri heiti gjaldmiðils síns úr ríkisdölum í sænskar krónur, Danir úr ríkisbankadölum í danskar krónur og Noregur úr spesíum í norskar krónur sem allar voru með gullfót. Seðlabankar ríkjanna skiptu þessum krónum á milli sín á jöfnu verði og eftir 1901 voru allar myntirnar því teknar góðar og gildar á sama nafnvirði í öllum ríkjunum.
Með sjálfstæði Noregs 1905 voru settar takmarkanir á gjaldeyrisviðskipti.
Íslensk króna var fyrst gefin út af Landsbankanum árið 1876 og var þá bundin dönsku krónunni en var ekki innleysanleg í gulli eins og hún.
Þegar Fyrri heimsstyrjöldin braust út ákvað Svíþjóð að leggja gullfótinn niður og það markaði fall myntbandalagsins í reynd. Ólík efnahagsþróun ríkjanna eftir styrjöldina og stóraukin seðlaútgáfa leiddi í til aðskilnaðar gjaldmiðlanna og endaloka myntbandalagsins 1924 þótt það hafi fyrst verið formlega lagt niður 1972.