„Arnór Tumason“: Munur á milli breytinga
Ný síða: '''Arnór Tumason''' (1182 - 1221) goðorðsmaður á Víðimýri var skagfirskur höfðingi á 13. öld og leiðtogi Ásbirninga eftir a... |
mEkkert breytingarágrip |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
'''Arnór Tumason''' ([[1182]] - [[1221]]) goðorðsmaður á [[Víðimýri]] var [[Skagafjörður|skagfirskur]] höfðingi á 13. öld og leiðtogi [[Ásbirningar|Ásbirninga]] eftir að [[Kolbeinn Tumason|Kolbeinn]] bróðir hanns féll í [[Víðinesbardagi|Víðinesbardaga]] 1208. Hann hélt áfram deilum við [[Guðmundur Arason|Guðmund biskup]] Arason og neyddist biskup til að flýja Hóla, var á hrakningi um landið næstu árin og hraktist síðan til Noregs þar sem hann var í nokkur ár. Hann kom aftur til Íslands 1218 en Arnór fór til [[Hólar í Hjaltadal|Hóla]], tók biskupinn höndum og hafði hann í haldi í heilt ár. |
'''Arnór Tumason''' ([[1182]] - [[1221]]) goðorðsmaður á [[Víðimýri]] var [[Skagafjörður|skagfirskur]] höfðingi á 13. öld, sonur [[Tumi Kolbeinsson|Tuma Kolbeinssonar]] í Ási og Þuríðar Gissurardóttur. Hann var leiðtogi [[Ásbirningar|Ásbirninga]] eftir að [[Kolbeinn Tumason|Kolbeinn]] bróðir hanns féll í [[Víðinesbardagi|Víðinesbardaga]] [[1208]]. Hann hélt áfram deilum við [[Guðmundur Arason|Guðmund biskup]] Arason og neyddist biskup til að flýja Hóla, var á hrakningi um landið næstu árin og hraktist síðan til Noregs þar sem hann var í nokkur ár. Hann kom aftur til Íslands 1218 en Arnór fór til [[Hólar í Hjaltadal|Hóla]], tók biskupinn höndum og hafði hann í haldi í heilt ár. |
||
Arnór fór til [[Noregur|Noregs]] haustið 1221 ásamt konu sinni, Ásdísi Sigmundardóttur, bróðurdóttur [[Sigurður Ormsson|Sigurðar Ormssonar]] [[Svínfellingar|Svínfellings]], og tveimur yngstu börnum þeirra, [[Kolbeinn ungi Arnórsson|Kolbeini unga]] og Arnbjörgu, sem síðar giftist Órækju syni [[Snorri Sturluson|Snorra Sturlusonar]]. Eldri dætur þeirra voru Sigríður, kona Böðvars Þórðarsonar á Stað og móðir [[Þorgils skarði Böðvarsson|Þorgils skarða]], og Herdís, kona Böðvars Þórðarsonar í Bæ. Arnór veiktist í Noregi og dó um jólin 1221. |
Arnór fór til [[Noregur|Noregs]] haustið 1221 ásamt konu sinni, Ásdísi Sigmundardóttur, bróðurdóttur [[Sigurður Ormsson|Sigurðar Ormssonar]] [[Svínfellingar|Svínfellings]], og tveimur yngstu börnum þeirra, [[Kolbeinn ungi Arnórsson|Kolbeini unga]] og Arnbjörgu, sem síðar giftist [[Órækja Snorrason|Órækju]] syni [[Snorri Sturluson|Snorra Sturlusonar]]. Eldri dætur þeirra voru Sigríður, kona [[Böðvar Þórðarson á Stað|Böðvars Þórðarsonar]] á Stað og móðir [[Þorgils skarði Böðvarsson|Þorgils skarða]], og Herdís, kona Böðvars Þórðarsonar í Bæ. Arnór veiktist í Noregi og dó um jólin 1221. |
||
[[Flokkur:Sturlungaöld]] |
|||
[[Flokkur:Skagafjörður]] |
|||
{{fd|1181|1221}} |
|||
Útgáfa síðunnar 11. september 2009 kl. 14:26
Arnór Tumason (1182 - 1221) goðorðsmaður á Víðimýri var skagfirskur höfðingi á 13. öld, sonur Tuma Kolbeinssonar í Ási og Þuríðar Gissurardóttur. Hann var leiðtogi Ásbirninga eftir að Kolbeinn bróðir hanns féll í Víðinesbardaga 1208. Hann hélt áfram deilum við Guðmund biskup Arason og neyddist biskup til að flýja Hóla, var á hrakningi um landið næstu árin og hraktist síðan til Noregs þar sem hann var í nokkur ár. Hann kom aftur til Íslands 1218 en Arnór fór til Hóla, tók biskupinn höndum og hafði hann í haldi í heilt ár.
Arnór fór til Noregs haustið 1221 ásamt konu sinni, Ásdísi Sigmundardóttur, bróðurdóttur Sigurðar Ormssonar Svínfellings, og tveimur yngstu börnum þeirra, Kolbeini unga og Arnbjörgu, sem síðar giftist Órækju syni Snorra Sturlusonar. Eldri dætur þeirra voru Sigríður, kona Böðvars Þórðarsonar á Stað og móðir Þorgils skarða, og Herdís, kona Böðvars Þórðarsonar í Bæ. Arnór veiktist í Noregi og dó um jólin 1221.