„Gissur Þorvaldsson“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
'''Gissur Þorvaldsson''' ([[1208]] – [[1268]]), oft nefndur Gissur jarl, var íslenskur höfðingi á [[Sturlungaöld]]. Hann var af ætt [[Haukdælir|Haukdæla]], sonur Þorvaldar Gissurarsonar í [[Hruni|Hruna]] og Þóru yngri Guðmundsdóttur, konu hans. Hann tók ungur við [[Haukdælagoðorð]]i, varð helsti foringi Sunnlendinga og gerði bandalag við [[Kolbeinn ungi Arnórsson|Kolbein unga]], leiðtoga [[Ásbirningar|Ásbirninga]] í Skagafirði, gegn [[Sturlungar|Sturlungum]]. Unnu þeir sigur á liði Sturlunga í [[Örlygsstaðabardagi|Örlygsstaðabardaga]] 1238 og urðu við það valdamestu höfðingjar landsins, ekki síst eftir að Gissur lét drepa [[Snorri Sturluson|Snorra Sturluson]] 1241 að kröfu [[Hákon gamli|Hákonar Noregskonungs]].
'''Gissur Þorvaldsson''' ([[1208]] – [[1268]]), oft nefndur Gissur jarl, var íslenskur höfðingi á [[Sturlungaöld]]. Hann var af ætt [[Haukdælir|Haukdæla]], sonur [[Þorvaldur Gissurarson|Þorvaldar Gissurarsonar]] í [[Hruni|Hruna]] og Þóru yngri Guðmundsdóttur, konu hans. Hann tók ungur við [[Haukdælagoðorð]]i, varð helsti foringi Sunnlendinga og gerði bandalag við [[Kolbeinn ungi Arnórsson|Kolbein unga]], leiðtoga [[Ásbirningar|Ásbirninga]] í Skagafirði, gegn [[Sturlungar|Sturlungum]]. Unnu þeir sigur á liði Sturlunga í [[Örlygsstaðabardagi|Örlygsstaðabardaga]] 1238 og urðu við það valdamestu höfðingjar landsins, ekki síst eftir að Gissur lét drepa [[Snorri Sturluson|Snorra Sturluson]] 1241 að kröfu [[Hákon gamli|Hákonar Noregskonungs]].


Gissur hafði gerst [[lénsmaður]] konungs og eins var um [[Þórður kakali Sighvatsson|Þórð kakala Sighvatsson]], sem var helsti höfðingi af ætt Sturlunga sem eftir lifði. Eftir [[Haugsnesbardagi|Haugsnesbardaga]] 1246, þar sem Þórður vann sigur á Ásbirningum, héldu þeir Gissur og Þórður til Noregs og skutu máli sínu til konungs, sem úrskurðaði Þórði í vil og kyrrsetti Gissur í Noregi. Þórður fór heim og var nær einráður á Íslandi næstu árin en 1250 kallaði konungur hann út aftur og nú var það hann sem var kyrrsettur. Gissur fór aftur á móti heim 1252 og átti að reyna að koma landinu undir veldi Noregskonungs. Hann vildi reyna að sættast við óvini sína en þeir voru ekki allir sama sinnis og haustið 1253 gerðu þeir aðför að honum á [[Flugumýri]] í Skagafirði, þar sem hann var þá sestur að, og reyndu að brenna hann inni. Gissur slapp úr [[Flugumýrarbrenna|Flugumýrarbrennu]] með því að fela sig í sýrukeri en missti alla fjölskyldu sína.
Gissur hafði gerst [[lénsmaður]] konungs og eins var um [[Þórður kakali Sighvatsson|Þórð kakala Sighvatsson]], sem var helsti höfðingi af ætt Sturlunga sem eftir lifði. Eftir [[Haugsnesbardagi|Haugsnesbardaga]] 1246, þar sem Þórður vann sigur á Ásbirningum, héldu þeir Gissur og Þórður til Noregs og skutu máli sínu til konungs, sem úrskurðaði Þórði í vil og kyrrsetti Gissur í Noregi. Þórður fór heim og var nær einráður á Íslandi næstu árin en 1250 kallaði konungur hann út aftur og nú var það hann sem var kyrrsettur. Gissur fór aftur á móti heim 1252 ásamt [[Þorgils skarði Böðvarsson|Þorgils skarða Böðvarssyni]] og átti að reyna að koma landinu undir veldi Noregskonungs. Hann vildi reyna að sættast við óvini sína en þeir voru ekki allir sama sinnis og haustið 1253 gerðu þeir aðför að honum á [[Flugumýri]] í Skagafirði, þar sem hann var þá sestur að, og reyndu að brenna hann inni. Gissur slapp úr [[Flugumýrarbrenna|Flugumýrarbrennu]] með því að fela sig í sýrukeri en missti alla fjölskyldu sína.


Konungur stefndi honum aftur til Noregs 1254 því að honum þótti seint ganga að koma Íslandi undir krúnuna. Gissur sneri aftur heim með [[jarl]]snafnbót en varð ekkert ágengt og það var ekki fyrr en 1262 sem Íslendingar gengu Noregskonungi á hönd og samþykktu [[Gamli sáttmáli|Gamla sáttmála]], sem stundum var nefndur Gissurarsáttmáli. Hann lést [[12. janúar]] [[1268]].
Konungur stefndi honum aftur til Noregs [[1254]] því að honum þótti seint ganga að koma Íslandi undir krúnuna. Gissur sneri aftur heim með [[jarl]]snafnbót en varð ekkert ágengt og það var ekki fyrr en 1262 sem Íslendingar gengu Noregskonungi á hönd og samþykktu [[Gamli sáttmáli|Gamla sáttmála]], sem stundum var nefndur Gissurarsáttmáli. Hann lést [[12. janúar]] [[1268]].


Fyrri kona Gissurar, sem hann giftist 1224 þegar bæði voru 15-16 ára, var Ingibjörg, dóttir Snorra Sturlusonar, og áttu þau einn son sem dó ungur. Þau skildu. Fylgikona Gissurar, sem hann kvæntist síðar, var Gróa Álfsdóttir og áttu þau synina Hall og Ísleif en einnig átti Gissur soninn Ketilbjörn. Gróa og synirnir þrír fórust öll í Flugumýrarbrennu.
Fyrri kona Gissurar, sem hann giftist 1224 þegar bæði voru 15-16 ára, var Ingibjörg, dóttir Snorra Sturlusonar, og áttu þau einn son sem dó ungur. Þau skildu. Fylgikona Gissurar, sem hann kvæntist síðar, var Gróa Álfsdóttir og áttu þau synina Hall og Ísleif en einnig átti Gissur soninn Ketilbjörn. Gróa og synirnir þrír fórust öll í Flugumýrarbrennu.

Útgáfa síðunnar 17. ágúst 2009 kl. 19:29

Gissur Þorvaldsson (12081268), oft nefndur Gissur jarl, var íslenskur höfðingi á Sturlungaöld. Hann var af ætt Haukdæla, sonur Þorvaldar Gissurarsonar í Hruna og Þóru yngri Guðmundsdóttur, konu hans. Hann tók ungur við Haukdælagoðorði, varð helsti foringi Sunnlendinga og gerði bandalag við Kolbein unga, leiðtoga Ásbirninga í Skagafirði, gegn Sturlungum. Unnu þeir sigur á liði Sturlunga í Örlygsstaðabardaga 1238 og urðu við það valdamestu höfðingjar landsins, ekki síst eftir að Gissur lét drepa Snorra Sturluson 1241 að kröfu Hákonar Noregskonungs.

Gissur hafði gerst lénsmaður konungs og eins var um Þórð kakala Sighvatsson, sem var helsti höfðingi af ætt Sturlunga sem eftir lifði. Eftir Haugsnesbardaga 1246, þar sem Þórður vann sigur á Ásbirningum, héldu þeir Gissur og Þórður til Noregs og skutu máli sínu til konungs, sem úrskurðaði Þórði í vil og kyrrsetti Gissur í Noregi. Þórður fór heim og var nær einráður á Íslandi næstu árin en 1250 kallaði konungur hann út aftur og nú var það hann sem var kyrrsettur. Gissur fór aftur á móti heim 1252 ásamt Þorgils skarða Böðvarssyni og átti að reyna að koma landinu undir veldi Noregskonungs. Hann vildi reyna að sættast við óvini sína en þeir voru ekki allir sama sinnis og haustið 1253 gerðu þeir aðför að honum á Flugumýri í Skagafirði, þar sem hann var þá sestur að, og reyndu að brenna hann inni. Gissur slapp úr Flugumýrarbrennu með því að fela sig í sýrukeri en missti alla fjölskyldu sína.

Konungur stefndi honum aftur til Noregs 1254 því að honum þótti seint ganga að koma Íslandi undir krúnuna. Gissur sneri aftur heim með jarlsnafnbót en varð ekkert ágengt og það var ekki fyrr en 1262 sem Íslendingar gengu Noregskonungi á hönd og samþykktu Gamla sáttmála, sem stundum var nefndur Gissurarsáttmáli. Hann lést 12. janúar 1268.

Fyrri kona Gissurar, sem hann giftist 1224 þegar bæði voru 15-16 ára, var Ingibjörg, dóttir Snorra Sturlusonar, og áttu þau einn son sem dó ungur. Þau skildu. Fylgikona Gissurar, sem hann kvæntist síðar, var Gróa Álfsdóttir og áttu þau synina Hall og Ísleif en einnig átti Gissur soninn Ketilbjörn. Gróa og synirnir þrír fórust öll í Flugumýrarbrennu.