„Tjingveldið“: Munur á milli breytinga
m robot Bæti við: an:Dinastía Qing |
m robot Bæti við: za:Cingciuz; kosmetiske endringer |
||
Lína 10: | Lína 10: | ||
{{Tengill ÚG|th}} |
{{Tengill ÚG|th}} |
||
⚫ | |||
{{Tengill GG|no}} |
{{Tengill GG|no}} |
||
{{Tengill GG|lt}} |
{{Tengill GG|lt}} |
||
⚫ | |||
[[an:Dinastía Qing]] |
[[an:Dinastía Qing]] |
||
Lína 66: | Lína 65: | ||
[[vi:Nhà Thanh]] |
[[vi:Nhà Thanh]] |
||
[[wuu:清朝]] |
[[wuu:清朝]] |
||
[[za:Cingciuz]] |
|||
[[zh:清朝]] |
[[zh:清朝]] |
||
[[zh-classical:清]] |
[[zh-classical:清]] |
Útgáfa síðunnar 29. júní 2009 kl. 18:31
Tjingveldið (kínverska: 清朝, Qīng cháo; mansjúmál: Daicing gurunð; mongólska: Манж Чин Улс) einnig kallað Mansjúveldið var síðasta keisaraættin sem ríkti yfir Kína frá 1644 til 1911. Keisaraættin kom frá mansjúættbálkinum Aisin Gioro í Mansjúríu og hóf að leggja Kína undir sig 1644. Mansjúmenn gerðu uppreisn gegn hinu ríkjandi Mingveldi undir stjórn Nurhacis 1616 og lýstu yfir stofnun Síðara Jinveldisins. 1636 breyttu þeir nafninu í Tjingveldið og 1644 lögðu þeir Peking undir sig. Þeir náðu fullum yfirráðum yfir Kína 1683 en hankínverjar (sem eru meirihluti íbúa Kína) litu alla tíð á Tjingveldið sem erlend yfirráð.
Tjingveldinu tók að hnigna hratt eftir miðja 19. öld, ekki síst vegna þrýstings frá evrópsku nýlenduveldunum og Japan. Keisaraveldið var lagt niður í kjölfar Xinhai-byltingarinnar og keisaraekkjan Longyu sagði af sér fyrir hönd síðasta keisarans Puyi 12. febrúar 1912.