„Rafmótstaða“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
JAnDbot (spjall | framlög)
m robot Breyti: wo:Jànkoonte gu mbëj
SilvonenBot (spjall | framlög)
m robot Bæti við: cy:Gwrthiant Breyti: da:Resistans
Lína 22: Lína 22:
[[ca:Resistència elèctrica (propietat)]]
[[ca:Resistència elèctrica (propietat)]]
[[cs:Elektrický odpor]]
[[cs:Elektrický odpor]]
[[cy:Gwrthiant]]
[[da:Elektrisk resistans]]
[[da:Resistans]]
[[de:Elektrischer Widerstand]]
[[de:Elektrischer Widerstand]]
[[el:Ηλεκτρική αντίσταση]]
[[el:Ηλεκτρική αντίσταση]]

Útgáfa síðunnar 1. mars 2009 kl. 16:55

Rafmótstaða (oftast kölluð (raf)viðnám) er tregða rafleiðara við að flytja rafstaum og veldur spennufalli í rafrás. Er yfirleitt fasti í rafrásum, en er þó háð hita leiðarans.

Skilgreining

Ef rafleiðari ber einsleitan jafnstraum má reikna rafmótstöðu með eftirfarandi jöfnu:

þar sem

l er lengd leiðara,
A er þverskurðarflatarmál hans og
ρ eðlisviðnám.

Rafmótstaða í riðstraumsrás kallast samviðnám og er summa raun- og launviðnáms rásarinnar. Í jafnstraumsrás er launviðnám núll, þ.a. rafviðnám er eingönu raunviðnám.

Ohmslögmál gefur samband rafspennu, V, rafstraums I og rafmótstöðu R í rafrás með jöfnunni V = IR. Ofurleiðari hefur enga rafmótstöðu.