„Seifsstyttan í Ólympíu“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
VolkovBot (spjall | framlög)
Sauðkindin (spjall | framlög)
m robot Bæti við: eo:Statuo de Zeŭso en Olimpio
Lína 27: Lína 27:
[[el:Άγαλμα του Ολυμπίου Διός]]
[[el:Άγαλμα του Ολυμπίου Διός]]
[[en:Statue of Zeus at Olympia]]
[[en:Statue of Zeus at Olympia]]
[[eo:Statuo de Zeŭso en Olimpio]]
[[es:Estatua de Zeus en Olimpia]]
[[es:Estatua de Zeus en Olimpia]]
[[et:Zeusi kuju Olümpias]]
[[et:Zeusi kuju Olümpias]]

Útgáfa síðunnar 28. mars 2008 kl. 14:32

Mynd af Seifsstyttunni í Ólympíu í Grikklandi
Grískur peningur frá 125 e.Kr. með mynd Seifsstyttunnar

Seifsstyttan í Ólympíu í Grikklandi var eitt af sjö undrum veraldar. Hún var að líkindum stærsta stytta, sem nokkurn tímann hefur verið gerð innanhúss. Hún stóð í hofi Seifs og er talin hafa verið um 12 metra há (40 fet), sem er ámóta og hæð venjulegs 4 hæða húss. Styttan sýndi Seif sitjandi í hásæti, skikkjuklæddan og með ólívukrans á höfði. Í hægri lófa sér hélt hann á vængjaðri gyðju sigursins, Níke, sem var mjög smávaxin í samanburði við Seifsstyttuna sjálfa, en var þó stærri en nokkur maður. Í vinstri hendi hélt hann veldissprota, sem á sat örn. Seifur var sveipaður skikkju, sem gerð var úr gulli og féll í fellingum niður fætur hans. Að ofan var hann að nokkru leyti nakinn og allt bert hold var gert úr fílabeini. Dökkir hlutar styttunnar voru gerðir úr íbenviði. Öll styttan og hásætið voru ríkulega skreytt með gleri, gimsteinum og dýrum málmum, einnig var sætið allt útskorið og málað. Framan við styttuna var sérstök tjörn á gólfinu, sem þjónaði því hlutverki að endurvarpa sólarljósinu, sem barst inn um dyrnar, upp á styttuna og veita henni þannig dýrðarljóma í rökkrinu innan musterisveggjanna.

Smíði styttunnar lauk á 3. ári eftir 85. Ólympíuleikana, eða árið 438 fyrir Krist að því er talið er. Styttusmiðurinn hét Feidías. Sagt var að faðir Seifs á himnum væri Krónos, en Feidías væri faðir Seifs á jörðu. Þessi mesta stytta allra tíma stóð í meira en 800 ár. Hún skemmdist allnokkuð í jarðskjálfta um 170 fyrir Krist. Samt stóð hún enn um margar aldir. Að lokum var hún rifin í sundur, líklega að undirlagi Konstantíns keisara, og pakkað niður, því að til stóð að flytja hana til Konstantínópel. Af því varð þó aldrei og að lokum fórst styttan í eldi um það bil árið 462 eftir Krist. Musterið stóð mun lengur, en féll þó í jarðskjálfta á 6. öld. Rústir þess hafa verið grafnar upp.

Það er haft fyrir satt að andlit Krists eins og það lítur út á íkonamyndum miðalda og í rétttrúnaðarkirkjunni, sé í raun andlit Seifsstyttunnar. Mynd af styttunni og höfði hennar er til á grískum bronspeningi frá um það bil 125 eftir Krist og á rómverskum peningi frá sama tíma.

Til eru fjölmargar lýsingar á Seifsstyttunni, bæði í bundnu máli og óbundnu, skrifaðar af mönnum, sem sannanlega sáu hana.

Heimild

  • John & Elizabeth Romer (1995). The Seven Wonders Of The World: A History Of The Modern Imagination. Henry Holt and Company - New York. ISBN 0-8050-4122-2.