„Sigurjón Ólafsson“: Munur á milli breytinga
m fl |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 7: | Lína 7: | ||
== Tengill == |
== Tengill == |
||
* [http://www.timarit.is/titlebrowse.jsp?issueID=436392&pageSelected=4&lang=0 ''Kraftbirting persónuleikans''; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1999] |
* [http://www.timarit.is/titlebrowse.jsp?issueID=436392&pageSelected=4&lang=0 ''Kraftbirting persónuleikans''; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1999] |
||
* [http://www.lso.is/ Listasafn Sigurjóns Ólafssonar] |
|||
{{stubbur|æviágrip}} |
{{stubbur|æviágrip}} |
Útgáfa síðunnar 16. desember 2007 kl. 07:46
Sigurjón Ólafsson (1908 – 1982) var íslenskur myndhöggvari.
Hann stundaði nám hjá Ásgrími Jónssyni listmálara og síðar Einari Jónssyni myndhöggvara. Sigurjón lauk sveinsprófi í húsamálun frá Iðnskólanum í Reykjavík vorið 1927 og ári síðar sigldi hann til Kaupmannahafnar, þar sem hann hóf nám í Konunglegu Akademíunni. Námið sóttist honum vel og haustið 1930 hlaut hann gullverðlaun Akademíunnar fyrir styttu af Verkamanni sem nú er í eigu Listasafns Íslands og fyrir portrettið Móðir mín (1938) hlaut Sigurjón hin eftirsóttu Eckersberg-verðlaun.
Þegar Sigurjón sneri heim að loknu stríði varð hann meðal brautryðjenda abstraktlistar á Íslandi. Stærst verka hans er án efa lágmyndirnar á stöðvarhúsi Búrfellsvirkjunar sem hann vann á árunum 1966-1969, en þekktari eru ef til vill Öndvegissúlurnar við Höfða, styttan af séra Friðrik við Lækjargötu, og Íslandsmerki á Hagatorgi.